Seria e fundit e shkarkimeve të Volodymyr Zelensky-t zbulon se qeveria ukrainase është dëmtuar nga tradhtia, bashkëpunimi me rusët dhe rivalitetet e brendshme, shkruan Telegrafi.
E gjithë kjo ka ndodhur me muaj në Kiev, por në heshtje. Gjithçka doli në dritë kur Oleg Kulinich, ish-kreu i inteligjencës në krye të Krimesë, u arrestua këtë të dielë nga Shërbimi i Sigurisë së Ukrainës (SBU) i dyshuar për tradhti të lartë.
Disa orë më vonë, Zelensky shkarkoi ftohtë Ivan Bakanov, kryespiunin e vendit dhe më vonë Irina Venediktova-n, kryeprokuroren. Një nga arsyet e shkarkimit ishte fakti se një numër i madh njerëzish nën autoritetin e tyre kishin kaluar në anën ruse në territoret e pushtuara.
Pezullimet e tyre janë teknikisht të përkohshme dhe, nëse lirohen, ata përfundimisht mund të kthehen në punët e tyre. Sa e mundshme është kjo?
Nga njëra anë, ky lloj rindërtimi i personelit, më i rëndësishmi që nga fillimi i luftës, pasqyron zhgënjimin në rritje në qeveri, kryesisht për shkak të punës së shërbimit të sigurisë, i cili tashmë është copëtuar nga depërtimi i agjencive ruse.
Nga ana tjetër, ai ekspozon gjithashtu tensionet politike të kahershme të paraluftës, të cilat u lanë papritmas pas pushtimit rus më 24 shkurt.
Vendimet e gabuara çuan në rezultate fatale
I rrëzuari Bakanov është një mik i Zelensky-t, të cilin ky i fundit e kujton që nga fëmijëria. Ai personalisht e emëroi atë në pozitën e shefit të inteligjencës në vitin 2019. Ashtu si Zelensky dhe Bakanov ishte në show-biz dhe nuk kishte të bënte me profesionin të cilin e kishin ngarkuar papritur. Emërimi dikur u kritikua si një dështim serioz.
Por SBU ka qenë gjithmonë një shtëpi skandalesh.
Me rreth 30,000 agjentë, shërbimi i inteligjencës ukrainase është shtatë herë më i madh se MI5 (shërbimi i inteligjencës britanike), dhe detyrat e tyre variojnë nga anti-terrorizmi, lufta kundër krimit të organizuar deri te spiunazhi dhe kundërspiunazhi i huaj.
Prej vitesh ajo ka kultivuar një reputacion për papërgjegjshmëri dhe joprofesionalizëm, i cili në mes të strukturave të paafta, duket krejtësisht i pafuqishëm për të kundërshtuar efektivisht rrjetin e gjerë të spiunëve rusë. Një herë Bakanov deklaroi me optimizëm se do t’i duheshin “të paktën 3 vjet për të shpërbërë agjencinë”.
Duke qenë se shkarkimi i tij të dielën hyri nën përkufizimin e “dështimit që çoi në viktima njerëzore”, pasqyron ndjenjën se reformatori i madh ka dështuar.
Zëvendësuesi i tij është oficeri i karrierës Vasilij Maliuk, i cili mori detyrën të hënën.
Për më tepër, gjatë spastrimit të personelit këtë javë, Zelenski “fshiu” edhe Oleg Kulinich, ish-kreu i operacioneve të SBU në Krime. Andrija Naumov, ish-shefi i departamentit të sigurisë së brendshme të SBU, i cili disa orë para pushtimit, futi nja 200 mijë euro para dhe dy smeraldë në valixhet e tij dhe u arrestua në Serbi muajin e kaluar, gjithashtu u arratis nga Ukraina. Ukraina kërkon ekstradimin e tij sot. Kreu i zyrës së SBU në Khersonin e pushtuar, Sergiy Krivoruchk, ra më 31 mars. Ai akuzohet se ka urdhëruar evakuimin e qytetit kundër urdhrave të Volodymyr Zelensky-t. Sot ai është në paraburgim ukrainas. Atij i bashkohet gjithashtu edhe Igor Sadokin, zëvendësi i tij, i cili u dha rusëve një hartë të fushave të minuara të Ukrainës, koordinoi sulmet ajrore ruse dhe më pas u largua nga qyteti me një kolonë evakuimi.
Roli i bashkëpunëtorëve të dyshuar në avancimin e shpejtë të Rusisë në jug, gjatë javës së parë të luftës, është një temë për të cilën flitet shumë edhe sot në Ukrainë.
Ndërsa tanket ruse dhe transportuesit e personelit të blinduar hasën në rezistencë të ashpër jashtë Kievit, në veri dhe lindje të Kharkivit, njësia operacionale jugore doli nga Krimea pothuajse e pakundërshtuar dhe deri më 3 mars kishte kapur Khersonin, një qytet strategjik në lumin Dnieper.
Ata që ndjekin politikën e Ukrainës do të vënë re se tensionet politike të paraluftës janë shfaqur gjithashtu javët e fundit.
Për shembull, Oleksej Simonenko, një njeri i afërt me Andrei Yermak, shefin e kabinetit të Volodymyr Zelenskiy, u vendos në vendin e kryeprokurores së shkarkuar Irina Venediktova.
Jermak është një figurë kontroverse, e cila ndër vite është akuzuar nga aktivistë të shoqërisë civile për një sërë keqbërjesh, duke përfshirë vonimin e reformave kundër korrupsionit, sabotimin e operacionit për arrestimin e vagneritëve rusë, etj.
Këto akuza u kthyen në fokusin publik javën e kaluar kur Victoria Spartz, një kongresmene amerikane nga Indiana, i kërkoi Biden-it të shpjegonte bashkëpunimin e tij me Jermak. Spartz ka lindur në Ukrainë dhe i ka kërkuar Kongresit një informim mbi “procedurat e mbikëqyrjes” së Yermak dhe Oleg Tatarov – i cili shërben si zëvendës i tij.
Letra tërboi autoritetet në Kiev dhe Ministria e Jashtme e Ukrainës akuzoi Spartzovan për inkurajimin e propagandës ruse të krijuar për të minuar besimin në kabinetin e Volodymyr Zelensky-t.
Së fundi, edhe vetë Simonenko, njeriu i caktuar për të zëvendësuar kryeprokuroren e shkarkuar, nuk është pa bisht. Ai akuzohet gjerësisht se ishte njeriu që fshiu korrupsionin e supozuar të Oleg Tatarov nën rrogoz. /tesheshi.com/
