Nga Ermir Hoxha
Dorëzimi i kobures që mbante në brez me leje deputeti Gent Strazimiri, dhe që i prishi më shumë punë sesa i ndreqi, është akti më pozitiv i gjithë kësaj historie njerëzish me pushtet që dalin në publik me armë zjarri.
Por ky nuk është një fakt i izoluar që mbiu si rrufe në qiell të pastër, por është një fenomen që ka qenë “gozhdë” në arenën politike shqiptare që nga precedenti me Isa Boletinin e dy pisqollave, një për ta dorëzuar e një për ta mbajtur të fshehur, e që në vite pra ka infektuar dhe të urtët, po ata “djem e mamash” që njiheshin në shkollë si “peshkopë”, ngaqë rrinin mbi libra.
I tillë është edhe Genti Strazimiri, një djalë i një familjeje kualitative përnga prejardhja, që ka studiuar dhe ka qenë nxënës i mirë, por që u bë i fortë pas vitit 2005, kur u duk se me ardhjen në pushtet të Partisë Demokratike duhet të tregohesh edhe pak garip.
Por Strazimiri nuk është i vetëm. Edhe njerëz me pamje intelektuale, si Genc Pollo, kanë mbajtur pistoletë dikur. Kujtojmë që Neritan Ceka, ministër i brendshëm në vitin 1997 doli publikisht dhe i kërkoi Pollos të dorëzojë armën.
Dhe historia vazhdon…
Është emblematike plagosja e Azem Hajdarit nga deputeti i Hasit, Gafur Mazreku, në një nga ambjentet e brendshme të parlamentit shqiptar, me koburen që ia kishte dhënë shteti.
Luan Rama, njihej në publik si djal i librave, madje fitoi edhe konkurs kombëtar letërsie, por pasi hyri në politikë, i pëlqente të shkonte nëpër korije dhe të bënte qitje me kolegë deputetë.
Më tej, edhe Jozefina Topalli është fotografuar me automatik të prodhimit turk pas 21 janarit duke bërë qitje në publik, duke treguar se përveçse “zonjë e hekurt”, edhe “sy pushke”.
Ligji ia lejon politikanëve të mbajnë armë me leje për vetëmbrojtje, por ligji i përdorimit të armëve të zjarrit thekson se ata që kanë të drejtë të mbajën armë zjarri e kanë të ndaluar rreptësisht që ta ekspozojnë atë në publik.
Madje nëse e bëjnë, quhet shkelje e aktit nënligjor për përdorimin e armëve të zjarrit.
Ndërkaq ,nga ana etike dhe morale është krejt e palejueshme që politikani të tregojë armën.
Ai është zgjedhur jo për pushkë po për mend. Armën e mbajnë vetëm ushtarakët dhe policët. Edhe ata jo për vete por për të na mbrojtur ne.
P.S. Interesant është fakti se historia e armëmbajtjes në politikën shqiptare nis me Isa Boletinin. Breza të tëra shqiptarësh, nëpërmjet aktit heroik dhe inteligjent të bacës që e fshehu njërën armë ndërsa dorëzoi tjetrën, duke hyrë në ambjentet e Konferencës së Londrës, u edukuan me frymën se arma nuk dorëzohet, gjithsesi; e se kush i thotë vetes burrë, bën mirë ta këtë një armë me vete kudo që të ndodhet. /tesheshi.com/
