Serbia është përfshirë nga pritesta antiregjim, në krye të të cilit është Vuçiç e që për të cilin ato janë të nxitura nga jashtë me qëllim rrëzimin e tij.
Protestat janë të udhëhequra nga studentë e në të tilla raste dihet se ç’tërmet politik mund të sjellin ata. Mjaft të kujtohen protestat studentore në fundin e vitit 2018 në Tiranë, të cilat i shkaktuan jo pak ankth kryeministrit Rama, por që diti të ishte marifetçi në shuarjen e tyre me anë të fjalës. Vuçiç nuk poi a arri dot, ndërkohë që kryeministri i tij Vuçeviç dha dorëheqje pak ditë më parë.
Kjo që po ndodh në Serbi, të sjell ndërmend protestat më të fuqishme studentore në ish-Jugosllavi, ato të vitit 1968 kur udhëhiqte Tito.
Dhe askush në pushtetin e sotëm politik nuk po ka aftësinë t’u drejtohet studentëve ashtu siç iu drejtua ahere lideri jugosllav.
Po protestohej kundër situatës së rënduar ekonomike, papunësisë kronike dhe shqetësimeve për të ardhmen e vendit. Edhe sot në Serbi, studentët janë në një pozicion të ngjashëm dhe kërkojnë një ndryshim absolut të një sistemi që siç thonë, po mbytet në korrupsion.
Dhe ndryshe nga Vuçiç, e cili i fut protestat në gjykime konspiracioniste të huaj, Tito tha se është “i lumtur që kemi të rinj të tillë që janë treguar të pjekur”.
“Një numër i madh, 90 për qind e studentëve, janë rini e ndershme për të cilët nuk u kujdesëm sa duhet, të cilët i shihnim vetëm si studentë, vetëm nxënës shkolle, për të cilët nuk kishte ardhur ende koha të përfshiheshin në jetën shoqërore të komunitetit tonë socialist. Kjo ishte e gabuar. Ne e kuptojmë gabimin tonë.
Dhe mendoj se i kemi lënë në hije… Disa thonë se kjo është një pasqyrim i asaj që po ndodh në Francë,
Gjermani, Çeki… Kjo nuk është e vërtetë. Nuk është një reflektim i kësaj. Është pasqyrë e dobësive tona të akumuluara, të cilat duhet t’i trajtojmë sot, e jo të fajësojmë disa ndikime të jashtme…”, tha Josip Broz Tito në një fjalim që do ishte përcaktues në shuarjen e reagimit studentor.
Kaq mjaftoi që studentët të shpallin fitoren dhe t’u jepnin fund protestave. Fakti është se pavarësisht kësaj, disa nga organizatorët dhe pjesëmarrësit e protestave më vonë u gjykuan për aktivitete “kundërrevolucionare”, iu konfiskuan pasaportat dhe pësuan forma të tjera shtypjeje, por fjalët e Titos rezonuan aftësinë politike për t’iu përgjigjur një situate delikate, të cilat dukshëm po i mungojnë Vuçiçit. /tesheshi.com/
