Haxhi nuk është ritual për një person në moshë të thyer, gjë që mund të ngjajë kështu me ardhjen e një gjenerate të re të pelegrinëve muslimanë të cilët kanë transformuar si ritet vjetore të haxhit, ashtu edhe vetë qytetin e Mekës.
“Sa më i ri që je, është më lehtë për ty”, thotë Saniah, pelegrine britanike 25-vjeçare, për të cilën ky është tashmë udhëtimi i dytë për në vendin më të shenjtë islam në Arabinë Saudite.
Para 12 vitesh, Saniah dhe familja e saj kishin ardhur këtu për të kryer Umra-n. Këtë vit, thotë ajo, është kthyer për të bërë Haxhin jo vetëm si obligim fetar, por edhe “për një ndryshim radikal në jetën e saj”.
Saniah është një prej 1.5 milion njerëzve nga e gjithë bota të cilët po marrin pjesë në kryerjen e Haxhit, i cili formalisht filloi të shtunën. Me pije freskuese në njërën dorë dhe patate të skuqura në dorën tjetër, Saniah po drekon me bashkëshortin e saj në një restorant, në njërën prej qendrave tregtare moderne përreth Xhamisë së Madhe në Mekë, pas kryerjes faljes së xhumasë.
“Në gjeneratat e hershme, të rinjve iu është dashur të presin deri në moshë të shtyer për të kryer Haxhin”, thotë Saniah.
“Por ne, gjeneratat e reja, jemi më të ndërgjegjshëm për detyrimet tona fetare”.
Duke qeshur, ajo shton se ecjet e gjata të Haxhit, si dhe faljet e namazit bashkë me lutjet nën rrezet e nxehta të diellit, përballohen më lehtë sa më i ri që je.
Omar Saghi, autor i Paris-Mecca, Sociologjia e Pelegrinazhit, thotë se Haxhi nuk është më “horizont mistik i një jete të tërë, por një ngjarje racionale”, e cila është bërë pothuajse rutinë.
Muhamedi, 33-vjeçar, i cili ka udhëtuar nga Parisi, thotë se një numër i madh i shokëve të tyre tashmë kanë kryer Haxhin.
“Është një obligim, andaj sapo na janë krijuar kushtet dhe për shkak se gëzojmë shëndet, kemi vendosur ta kryejmë haxhin”, thotë Muhamedi, një mësues i edukatës fizike, teksa po pret në radhë për të porositur ushqim të shpejtë së bashku bashkëshorten e tij, Medinën, 28-vjeçare, studente e shkencave të edukimit.
“Në vend se të blejmë gjëra materiale, si fjala vjen një makonë, më mirë është të shpenzojmë paratë në diçka që do të na sjellë dobi në nivelin shpirtëror”, thotë ajo.
Mohamed Khazma, i cili punon në një ekip sigurimi në një spital në Tripoli të Libisë, po pret në radhë për një tavolinë për të ngrënë pulën e tij të fërguar. Në moshën 27-vjeçare, ai thotë se ndihet shumë i kënaqur që ka pasur mundësi të mbledhë paratë për të ardhur në Mekë, sepse “kjo është një mundësi që i ofrohet jo çdokujt”.
Numri në rritje i njerëzve të rinj, “më të arsimuar, të mësuar tashmë ndaj turizmit dhe konsumimit masiv”, ka ndihmuar ngadalë në ndryshimin e fytyrës së Mekës, thotë autori Omar Saghi.
“Shenjat e mëdha reklamuese, kompanitë e mëdha, kanë bërë për vete këtë klientelë të re të cilën tregu klasik i hoteleve dhe restoraneve familjare nuk ka mundësi t’i kënaqë”.
Saniah kujton se, gjatë vizitës së saj të parë në Mekë, para 12 vitesh, ata kanë drekuar në rrugë. “Tashmë është shumë më mirë. Kemi mundësi të shërbimit me pesë yje”.
Por në anën tjetër, Mohamed Khazma, thotë se gjatë këtyre ditëve, atë vetë nuk e lidh asgjë me qendrat tregtare, kondicionerët, restorantet dhe dyqanet.
“I harroj të gjitha këto”, thotë i riu me një mjekër të shkurtër dhe të veshur me një xhelabije. “Marr Kur’anin tim, disa hurma, pak ujë dhe qëndroj në Qabe që nga pasditja e deri në mesin e natës”.
Muhamedi parisien pranon se të gjitha këto lehtësira dhe komoditete janë “larg nga koha e profetit Ibrahim dhe nga ashpërsitë e shkretëtirës” të mijëra viteve më parë.
“Shpesh pyes veten nëse gjithë këto janë në përputhje me kërkesat tona shpirtërore. Dyqanet, luksi, qendrat komerciale-janë si re që mbulojnë aspektin shpirtëror”, shton ai. /tesheshi.com/