Po flitet për Rroshin, por pak flitet për Kavajën se si ndodhi që ky qytet një ditë të bukur ndryshoi destinacionin e votës nga e PD-ja në PS, pasi për 20 vjet me radhë ja kishte besuar Berishës pa e vënë kurrë në diskutim.
Dhe, nëse mund të hajë Rroshi debat, lidhur me të shkuarën e tij adoleshento-rinore me rrugaçllëqe, nuk han hiç debat fakti se ky qytet, në zgjedhjet lokale të vitit 2011-të, i ka dhënë leksionin më të madh, madje shumë më të vlefshëm se antikomunizimi i viteve ’90-të, demokracisë shqiptare.
Kur Kavaja u divorcua nga PD-ja 5 vjet më parë, askush nga selia blu nuk u morr me figurën e Rroshit, e aq më pak të thoshte që ishin vota krimi.
Thjesht heshtën, në një lloj pezmatimi, ku e vetmja fjalë që mund të thuhej do ishte: “Na fal Kavajë! Mirë na e bëtë!”
Por si ndodhi që Kavaja ndryshoi ngjyrë vote?! Si ndodhi që ky bastion alla Shkodër ta “tradhëtonte” kauzën e vet antikomuniste?!
Ndryshe nga Shkodra, antikomunizimi kavajas nuk është ideologjik, por social. Edhe pse zonë me stil konservator jete, përfshirë dhe lidhjet e forta me besimin fetar, aspekti tjetër i strukturës sociale të zonës renditet tek e majta.
Madje edhe festën më tradicionale gjatë viteve të komunizimit e kishin të majtë, atë të Çetës.
Por, fakti që ndiheshin të dashuruar pas identitetit të tyre si kavajas, gjatë komunizimit u ndjen të persekutuar në raport me Durrësin, për të cilin thoshin se të gjitha fondet, të gjitha përkujdesjet dhe përkëdhelitë e regjimit, shkonin për qytetin port; ndërsa partia e kish lënë atë pas dore, si një fshat i rëndomtë, pa asnjë investim, me një bulevard kryesor copë-copë, deri dhe me ujra të zeza në sipërfaqe.
Dhe ëndrra e tyre më e madhe ishte shkëputja një ditë prej Durrësit; të qënit e Kavajës Kavajë, e mëvetësuar.
Dhe këtu i kishte rrënjët antikomunizmi emblematik i Kavajës. Më shumë pra se një rebelim pastërtisht ideologjik, ai i vitit ’90-të qe më tepër social.
Por gjatë viteve të mëpastajme, PD e pa Kavajën vetëm si hambar votash, pa u treguar kurrë një “nënë” e vërtetë karshi saj për sa qeverisi. Kavaja mbeti një qytet gjysëmfshat, pa e ndjerë kurrë “dorën e ngrohtë” të Berishës, të cilin e kishte trajtuar si “djalë të saj”, edhe pse nga Tropoja e largët.
Dhe ky pakt 20-vjeçar u prish pikërisht në maj të vitit 2011. Kohë më vonë, Rroshi që shprehur se Berisha ka bërë një betim për ta marrë me çdo formë hakën e asaj çfarë i ndodhi në “qytetin e tij politik”, sigurisht duke u përqëndruar në goditje tek figura e tij personale.
Por fakt është se Kavaja e sotme është krejt ndryshe, sidomos dy hyrje-daljet e saj, si dhe qendra, janë pararojat urbane të qyteteve shqiptare. Gjë që sigurisht nuk e përligjin aspak prezencën e krimit në politikë; thënë kjo në parim.
Sakaq, Kavaja mbetet pararojë dhe në diçka tjetër, në standartin e prodhuar pra në zgjedhjet e 2011-ës, që duhet të ikë koha e bastioneve të verbëra e të vijë koha e kontratave që duhen respektuar; pra që nesër, të shohim një Shkodër apo Tropojë që voton PS-në nëse PD-ja i ka dalë fjale; apo të shohim një Çorovodë, Berat, Fier, Vlorë e Tepelenë, që votojnë PD-në nëse PS-ja u ka dalë besëthyer. /tesheshi.com/
