Në fillim u duk se ishte një gjetje më shumë artistike sesa politike, porsi ato rimimet e bukura në një vargëzim naiv. Bëhet fjalë për zbërthimin e akronimit LSI – Lëvizja e Skraparllinjve të Inatosur, që Fatos Nano ia la si xanxë përtallëse partisë së re të themeluar nga Ilir Meta, përçarja e parë e madhe e PS që nga themelimi i saj, e cila do ishte dhe faktori bazë i humbjes së pushtetit të të majtëve në vitin 2005.
Dhe vërtet, që në fillim, e gjitha u karakterizua me akte inatçore, që në thelb kishin humbjen e pushtetit. KPD-ja e famshme e 2001-shit, ishte treguesi i ekzistencës së një grupimi të fuqishëm brenda PS-së me në krye Metën, që më pas vendosi të dalë si parti më vete duke patur vetëm një pikësynim: pushtetin me influencat përkatëse të mbështetur në një klientelizëm të pastër, atë që kishte humbur me KPD-në, e që duhet ta fitonte në rrethana të tjera politike.
Dhe, inati e aktet inatçore, do ishin ato që do përbënin konstruktin psikologjik të LSI-së, çuditërisht vetëm ndaj partisë nga kishte ardhur dhe asnjëherë ndaj PD-së.
Kështu ndodhi në 2009. Inati ndaj Ramës për reformën zgjedhore pas paktit me Berishën që çoi në ndryshime kushtetuese, e bëri LSI-në që t’i ofronte dhe 4 vite të tjera pushtet PD-së, por më kryesore vetes, duke fituar njëherësh dhe një copë të mirë tepsie pushteti, aq sa për t’u rimëkëmbur financiarisht pas vitesh pa gjë në duar.
Ndërsa kalimi më pas nga PD te PS nuk u shoqërua me ndonjë inat. Tek e fundit nuk kishte asnjë arsye. Në terma pushteti synimi qe arritur. Ajo që duhej ishte vetëm një rehabilitim moral pas telendisjes nga video-blloku. Dhe mënyra më të mirë për t’iu ngjitur pas fituesit të ri, lehtësisht nuhatshëm që po vinte, nuk kishte. Kështu, u kalua nga tepsia në tepsi, edhe me një shplarjeje imazhi të baltosur nga ajo video e mallkuar, gjersa krejt pamendueshëm dhe paimagjinueshëm mbeti jashtë saj.
Dhe këtu kemi sërish kthimin në origjinë, atje ku u ngjiz, tek inati pas humbjes së pushtetit. Shenjë e parë që metamorfoza dramatike e Metës, ku nga një mishërim qetësie e dashurie në katër vite tepsi, sapo e humbi atë, gati sa si pëlcisnin damarët nga marrazi, në fjalimet sigurisht inatçore, gjatë fushatës elektorale. Tani, këtë sindrom ja kaluar, si dhe partinë, bashkëshortes e të tjerë ish-tepsistë, që turfullojnë nga inati me një narrativë akuzuese të marrë vjedhurazi nga PD.
Nga ana tjetër, pas 8 vitesh me llokma të mëdha pushteti ndër duar, nuk është në gjendje që t’u ofrojë shqiptarëve një model shtetbërjeje e mirëmenaxhimi institucional, për aq ishin të pranishëm në tepsi.
Që mos jetë inatçore, më së paku nuk duhet të jetë klienteliste. Por ama kjo rrezikon eksistencën e LSI-së. Klientelizmi është ashti vertebral i saj, arsyeja rri në këmbë! /tesheshi.com/
