“Refuzimi i Serbisë për të marrë përgjegjësinë për krimet e saj gjatë luftërave në Bosnje dhe Kosovë është aspekti më zhgënjyes i demokracisë hibride të saj të dobët”, thotë Tanya L. Domi, profesoreshë e marrëdhënieve ndërkombëtare dhe publike në Universitetin e Kolumbias.
Ajo shton se mohimi i vazhdueshëm i krimeve të gjenocidit të kryera në të dy vendet nuk është një rrugë e qëndrueshme drejt paqes dhe reflekton një këmbëngulje kokëfortë për mohim, pavarësisht fakteve të paraqitura nga gjykatat ndërkombëtare.
“Kjo nuk është e mirë për Serbinë, pavarësisht pretendimeve të presidentit Aleksandër Vuçiç se Serbia po përpiqet për statusin në Bashkimin Evropian. Mund të quhet thjesht ‘fjalë boshe’. Refuzimi për të njohur Kosovën është thjesht zemërim që nuk i shërben askujt. Unë do ta quaja politikë ‘kokëfortë’ – edhe nëse i dhemb në sytë e bashkësisë ndërkombëtare, Serbia po e luan këtë lojë për të dëmtuar Kosovën. Ky është i gjithë qëllimi i saj”, tha ajo.
E pyetur se kush kërcënon më shumë paqen dhe sigurinë në Ballkan dhe cilët janë faktorët përçarës në rajon, profesoreshë u përgjigj:
“Ndjekja e pafundme e Serbisë e qëllimeve të saj irredentiste. Lidhjet e saj të ngushta me Rusinë, Kinën dhe Orbanin pasqyrojnë përqafimin e saj të vazhdueshëm të nacionalizmit pa asnjë shenjë të kërkimit të demokracisë sipas kushteve të Bashkimit Evropian”. /tesheshi.com/
