Nga Ermir Hoxha
27 vjet pas daljes në skenë si politikan, pasi hodhi tutje bluzën e bardhë, e bashkë me të dhe teserën e PP-së për të kapur drejtimin e partisë së parë opozitare si kryedemokrat, Sali Berisha vijon të jetë aktiv, në mënyrën e tij, ku furnizon parreshtur mediat e gjithëçfarshme, sidomos ato online të etura për “mbushje” me lajme, me statuset e tij të njëpasnjëshme, akuza e denoncime tip “prodhim në seri”, karshi kundërshtarit politik të radhës. E bën këtë më një zell për t’u patur zili, por vetëm si zell ama.
Por nëse media shqiptare do mund të bënte ca pakte me impakt moral, ndaj vetes dhe politikës, do ishte ai për mospublikimin e asnjë statusi të Berishës. Do ishte një mënyrë për t’i thënë se atij nuk i takon më kjo gjë. Jo thjesht se ato nuk i bëjnë kurrfarë dobie shëndetit mental të njerëzve, përkundrazi, e çakërdisin akoma më shumë atë, porse si njeri që e ka drejtuar vendin 13 vite, pra i është besuar qeverisja dy herë duke qenë në pushtet më shumë se një dekadë, nuk i takon të bëjë gërrnjarin e rëndomtë.
Berisha, ai që ndoshta nuk është por që do donim të ishte, në rrethanat e pas-pushtetit do duhej të kishte një profil krejt tjetër nga ai që shfaq me shumë pa respekt për veten çdo ditë. Dhe nuk është fjala se do duhej të kishte përfunduar në një pensionist të pazëshëm. Jo! Ai është plot energji dhe, nëse nuk mundi të bënte aq sa do kishte dëshirë të bënte në kushte pushteti, së paku në kushte post-pushteti do ishte i dobishëm me këshilla, referenca, refleksione, adresime; ose do mund të shkruante mbi shumëçka kaloi nga përvoja e pushtetit. Do mund të mësonim prej tij se si iu qas ekonomisë, energjisë, arsimit, fshatit, infrastrukturës, turizmit, marrëdhënieve me jashtë e sa e sa cështjeve që i është dhënë rasti t’i ketë si sfida përpara; ç’farë arriti e ç’mundi të mos ia arrinte për aksh faktorë. Do mund të na servirte receta morale, mbi atë çfarë nuk u bë mirë dhe arsyet pse, bashkangjitur yshtjes se ç’duhej përmisuar më tej.
Madje, nëse do donte ta sfidonte atë qa ia morri pushtetin, do shfrytëzonte rastin për t’u treguar “profesor”, përveçse “doktor”, me recetat e tij, duke e nxjerrë Ramën në sy të publikut si një i panxënë në çështje shteti e qeversisjeje. Po, nëse do ish i tillë do ia vlente të ishte në ballë të lajmeve. Fakti që s’është e që s’mundet të jetë, e bën të padenjë për lajm…i mirë! /tesheshi.com/
