Bashkimi Evropian ka propozuar një embargo graduale ndaj naftës ruse, duke forcuar sanksionet ndaj Moskës për luftën kundër Ukrainës. Por si do të ndikojë kjo në Evropë?
Çfarë importon aktualisht BE-ja?
Sipas Agjencisë Ndërkombëtare të Energjisë (IEA) para luftës, Bashkimi Evropian importonte 2.2 milionë fuçi naftë bruto dhe 1.2 milionë fuçi produkte nafte të rafinuara ditore në Ukrainë.
Do të jetë më e shtrenjtë për të mbushur rezervuarin e makinës
Mbushja e rezervuarit të një makine mund të kushtojë më shumë; Evropa importon jo vetëm naftë bruto nga Rusia, por edhe produkte të rafinuara të naftës, si dizel për makinat e pasagjerëve dhe automjetet që përdoren në sektorin industrial.
Importet e naftës nga rajonet më larg nga Rusia do të rrisnin kostot e transportit, gjë që do të çonte në çmime më të larta në pikat e karburantit.
Në Gjermani, për shembull, 74 për qind e importeve të naftës së paraluftës vinin nga Rusia, sipas firmës konsulente FGE Energy.
Rafineritë e naftës varen nga nafta ruse
Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë raporton se nafta ruse përbën një të pestën e naftës së rafinuar në Evropë. Disa rafineri që prodhojnë lëndë djegëse si benzina, karburanti i avionëve dhe të tjera, të tilla si PCK Schwedt dhe Leun gjermane, dhe rafineri në Republikën Çeke, Hungari, Sllovaki dhe Poloni, varen nga nafta bruto ruse që vjen përmes tubacionit Druzhba ose Friendship.
Ndërkohë, Polonia mund të kalojë në furnizimet detare, nga zona si Arabia Saudite apo Norvegjia, nëpërmjet portit të Gdansk në Detin Baltik.
Rafineria PCK Schwedt, e cila furnizon makina dhe aeroporte në Berlin dhe rajon, dhe rafineria Luena pranë qytetit gjerman të Leipzig-ut, mund të marrin pak naftë nga porti gjerman i Rostokut në Detin Baltik. Megjithatë, Rostock është një qendër e naftës së papërpunuar shumë më e vogël se Gdansk dhe mund të mos jetë e mjaftueshme që rafineritë të operojnë me kapacitet të plotë.
Polonia, e cila gjithashtu po përpiqet të zëvendësojë të gjithë naftën bruto ruse në rafineritë e saj, mund të devijojë një pjesë të naftës së saj nga Gdansk në dy rafineritë gjermane, por detajet ende nuk janë përpunuar.
Ndryshimi i rrugëve të furnizimit ka të ngjarë të rrisë çmimet e lëndëve të para për dy rafineritë më të mëdha të Gjermanisë, gjë që do të rrisë çmimet për konsumatorët fundorë.
Për të gjitha rafineritë në vendet pa dalje në det, gjetja e një alternative për naftën do të jetë një detyrë e vështirë.
Kjo ka të ngjarë të përfshijë transportin më të shtrenjtë dhe më pak efikas të naftës me kamion, hekurudhë dhe lumë, ose zgjerimin e ardhshëm të tubacioneve të tjera të naftës si TAL, i cili shtrihet nga Mesdheu përmes Austrisë në Gjermani.
Një zgjatje e tillë do të marrë kohë dhe do të kërkojë miratimin e autoriteteve gjermane jugore.
Sllovakia, Bullgaria dhe Republika Çeke po kërkojnë një përjashtim nga embargoja e afërt e Bashkimit Evropian ndaj naftës ruse derisa të gjejnë alternativa. Nga ana tjetër, Hungaria nuk i mbështet planet, duke u frikësuar për sigurinë e saj energjetike.
A mundet Evropa të zëvendësojë naftën ruse?
Rafineritë zakonisht krijohen për të punuar me një lloj të caktuar nafte bruto, si Urals ruse, një naftë eksporti i klasit të parë. Naftëra të tjera bruto nga Norvegjia, Lindja e Mesme, Shtetet e Bashkuara ose Afrika Perëndimore mund të kombinohen ose të rindërtohen në rafineri.
Por kjo mund të ndryshojë produktivitetin e rafinerisë dhe të çojë në kosto shtesë duke rritur kostot e transportit.
Përveç kësaj, konsumatorët tradicionalë të naftës ruse do të duhet të konkurrojnë për importe alternative të naftës, jo vetëm mes tyre, por edhe me blerës të tjerë në Azi, gjë që gjithashtu ka të ngjarë të çojë në çmime më të larta.
A është e mundur të reduktohet prodhimi në rafineri?
Mbyllja e një rafinerie nafte dhe rifillimi i saj është një proces i kushtueshëm dhe kompleks.
Në nivel global, kapacitetet e rafinimit po bien ndërsa bota përpiqet të reduktojë varësinë e saj nga karburantet me bazë nafte. Morgan Stanley vlerëson se kapaciteti i përpunimit është ulur me 2.7 milionë fuçi në ditë që nga fillimi i pandemisë së virusit korona.
Me rritjen e përtërirë ekonomike, që përkon me ndërprerjen e mbylljes, marzhet globale të rafinimit janë rritur ndjeshëm, që do të thotë se rafineritë do të kërkojnë të pompojnë sa më shumë karburant në treg.
Megjithatë, rafineritë, të cilat përballen me problemet më të rënda të furnizimit, ka të ngjarë të kenë marzhe më të ulëta ndërsa kostot e lëndëve të para rriten, kështu që operatorët mund të ngadalësojnë përpunimin.
Periudhe tranzicioni?
Vendet e Bashkimit Evropian kanë afat deri në fund të vitit për t’u përgatitur për trazirat dhe ka të ngjarë të mbushin magazinat në zonat pranë rafinerive që mund të hasin në vështirësi, megjithëse këto rezervuarë zakonisht janë krijuar për të përballuar ndërprerjet afatshkurtra. /tesheshi.com/
