Shtatë vjet pas revolucionit në Tunisi, të afërmit e qindra njerëzve që humbën jetën dhe me mijëra të tjerëve që u plagosën në luftën për Demokraci, thonë se ende presin Drejtësi dhe vlerësim.
Askush nuk është aktualisht në burg për sulmet gjatë ditëve të protestave në fillim të vitit 2011, thonë avokatët e familjeve, madje, edhe pse janë identifikuar shumë të dyshuar, disa prej të cilëve janë arrestuar dhe ndjekur penalisht.
Edhe qeveria nuk ka publikuar një listë zyrtare me më shumë se 300 tunizianët që humbën jetën apo u plagosën. Nuk ka asnjë monument kombëtar për sakrificën e atyre burrave dhe grave të reja. Familjet e dëshpëruara dhe të mbijetuarit thonë se kanë pak ose aspak ndihmë praktike apo financiare që iu ishte premtuar.
“Nuk ka Drejtësi në Tunizi”, thotë Om Saad, një police në pension, djali 23-vjeçar i së cilës, Majdi, u qëllua për vdekje afër shtëpusë nga një polic që e kishte njohur që në fëmijëri. “Unë e di kush ma vrau fëmijën dhe nuk do të fal”, thotë ajo.
Histori të ngjashme janë të shumta. Personi i fundit në burg për këto ngjarje, që nisën Pranverën Arabe, u lirua në prag të përvjetorit të shtatë të revolucionit, duke shtuar fyerjen që ndjejnë familjarët e viktimave. /tesheshi.com/
