Nga Fatjon Nanaj
Pakkush mund të mos e ketë lexuar tashmë letrën e famshme të formalizimit të divorcit mes deputetit Vladimir Kosta dhe grupit parlamentar të Partisë Socialiste. Një letër, përmbajtja e të cilës përshkohet nga një sinqeritet vërtet tronditës. Tronditës jo vetëm në përmendjen e fakteve të ububujshme, të blerjes së mediave, manipulimit të zgjedhësve dhe shpalosjes së mënyrës së të bërit politikë në këtë vend, por njëkohësisht edhe në shpërfaqjen e mentalitetit, vulgaritetit, banalitetit dhe mediokritetit të një të zgjedhuri me votë. Një njeriu që prezumohet të përfaqësojë popullin, të përcjellë shqetësime, të diskutojë nisma e projektligje, dhe më mjerisht, të marrë vendime nga të cilat ndikohet jeta dhe e ardhmja e fëmijëve tanë.
Tronditëse për faktin sesi ky deputet biznesmen, i zgjedhur aq më tepër nga një parti e ashtuquajtur e majtë, nuk bën as më të voglën çapitje për kamufluar racizmin vulgar dhe mentalitetin primitiv, ndërsa përdor etiketime dikriminuese ndaj anëtarëve të komunitetit egjiptian, por edhe ndaj shqiptarëve të krahinës së Çamërisë. Sjellje tipike e barktharit rastësisht të nginjur, e të pashtyllë kurrizore, që i kategorizon njerëzit sipas ngjyrës së lëkurës, apo prejardhjes krahinore.
Megalomani që të ngjason me atë të mendjeve të sëmura shoviniste, që janë gjithmonë gati të shndërrohen në urë të të fuqishmit, për të shtypur e poshtëruar më pas të dobëtin në të parën mundësi që iu jepet. Botëkuptim ky që shpresojmë të mos jetë reminishencë e origjinës vllehe të deputetit në fjalë, apo flirtimeve të tij me PBDNj-në e Dules, që si parti e minoriteteve duhet të ndihet njësoj e alarmuar për egjiptianët, sikurse për grekët.
Dritëshkurtësi dhe varfëri ekstreme intelektuale, që lexohet edhe në sfondin apo nëntekstin e letrës, që më shumë se denoncim ngjan si vajtim. Si vajtim për paratë e hedhura për fushatë, sigurisht me idenë e shumëfishimit të tyre. Por njëkohësisht edhe si vajtim pse “zemra e madhe” e kryetarit nuk gjeti pak vend për Ladin, çunin e nënshtruar dhe servil, që pavarësisht defiçencës intelektuale krahasuar me yjet e tjerë të oborrit kryeministror, bëri kaq shumë për PS-në dhe Rilindjen.
Tronditje e shkaktuar edhe nga fakti se ndryshe nga të tjera situata të ngjashme divorci, ku pala që tërhiqet përpiqet gjithmonë ta shesë largimin e saj si lëvizje parimore, për Ladin ky duket një sforcim i pamundur, ndoshta edhe i pamendueshëm. Sepse mendja e Ladit funksionon sipas të tjera parametrave. Apo mos vallë dëshpërimi që e ka kapluar është shumë më i madh e sfilitës se çdo tentativë për ta bërë largimin sa më dinjitoz, qoftë edhe për të përcjellë një mesazh përmes tij, si një akt i fundëm ekstrem nga i cili mund të shënjohet edhe veprimtaria e palavdishme politike e deputetit në fjalë deri në çastin që flasim.
Ndoshta e tepruam me kërkesat më lart, aq më tepër kur flasim për një person që në letrën në fjalë vetë-etiketohet si koqe. Ndoshta është e paarsyeshme të acarohesh me racizmin e një koqeje, qoftë ai deputet apo biznesmen. Ndoshta koqet meritojnë më tepër mirëkuptim e durim, nga shoqëria në tërësi. Sepse ndoshta nuk është edhe aq përgjegjësi e koqes që ndodhet aty ku ndodhet, por e kryetarëve të partive që na ofrojnë si alternativë koqet, meqë vetëm koqet janë të gatshëm të hedhin symbyllur 110 mijë euro për partinë. Apo se ndoshta koqet më të mëdhenj jemi ne, populli, që kemi 25 vjet që u besojmë fatin tonë koqeve! /tesheshi.com/
