Para rreth 20 vitesh, ahere kur lexohej me zell kishte goxha mendim në atë që thoshte, Fatos Lubonja e zbërthente mbrapshtinë shqiptare duke e krahasuar me një kaos në trafik, ku çdokush aty, ata në timon makine, motorri, biçiklete apo thjesht këmbësorë, fajësonin të gjithë njëri-tjetrin për shkelje rregullash qarkullimi, duke mos e kuptuar se në këtë qerthullim absurd fajësimi, në fund fajësonin thjesht veten.
Sillet në kujtesë kjo qasje e Lubonjës për dy arsye: e para për faktin se ahere nuk e kish bërë akoma hasha mikun, a me mirë vëllain Rama, kështu që e kishte të lirë mendjen nga një mllef që sot ia ka atrofizuar mënyrën e pastër të të gjykuarit, dhe e dyta se qasja e tij e ahershme vlen dhe sot, në këtë kaosin e vijueshëm shqiptar, ku një ndër ato që çirret për shkelje rregullash qarkullimi në trafik është media, duke qenë njëherësh një ndër shkelëset më dramatike e kontribueset më tragjike në mishmashin shoqëror. Jo ajo sociale, e cila dhe botën e ka bërë më të harbutshme, por ajo tradicionale. Se ja, ftohet të flasë për krizën globale nga COVID-19, Kastriot Islami.
Po pse? Me ç’status? Për cilin aspekt të krizës? Janë pyetje që gjigandi jo më mes nesh i gazetarësisë, i ndjeri Fatos Baxhaku, do ia kish bërë asaj mendjeje nga Ora News, e cila vendosi të sjellë në skenë ish-socialisto-demokratin e harruar Kastriot Islami, që ta thotë dhe ai fjalën e tij, e që në finale nuk thotë asgjë veç asaj për të cilën edhe rron si kuptimësi ekzistence: të nxjerrë mllefe ndaj Ramës. Sigurisht, është zgjedhja e tij, brenda lirisë së tij të zgjedhjes për të qenë kështu ose ashtu, siç zgjodhi që nga një socialist tradicional, të ndërronte “seks politik” një ditë për t’u shndërruar në ushtar të Berishës. Por kur vjen fjala te protagonizmi mediatik, kjo e fundit duhet të ketë ca kritere në përzgjedhjen e arsyes se pse i duhet dhënë hapësirë një njeriu që politikisht ka një kapitullim të turpshëm, ndërkohë që për publikun ai vetëm me status politik njihet.
Eshtë ndryshe nëse do thirrej si fizikant, ku pra do pyetej në kuadër të një profili të tij dikurshëm profesional, nëse në këtë krizë ka diç prej përgatitjes së tij në këtë lëmi shkencore. Që do të thotë pra, se intervista me të, e gjitha do ishte e profilizuar në këtë aspekt. Ai nuk ka as profil ekonomik që të ofrojë prognoza për të ardhmen ekonomike të globit apo Shqipërisë, e po ashtu edhe te pjesa e menaxhimit nuk e gjen askund veten për t’u marrë në referencë.
Kolegë gazetarë që vijoni t’i bini fyellit me një vrimë edhe në këtë lloj krize atipike, duke ftuar të njëjtat personazhe, bërë të njëjtat pyetje e përdorur të njëjtat shabllone gjykimi! Kjo krizë ka kthyer gjithçka me kokëposhtë; fuqinë e parasë, fuqinë e politikës, fuqinë e lidershpit botëror, ka futur në kaos mendimin shkencor, ka bërë përgënjeshtruese të vetvetes vetë OBSH-në; e jo vetëm te ajo, por kudo e te kushdo aktor botëror, qoftë dhe shëndetësor, ku çfarë thuhet sot nuk thuhet nesër. Pra është një lloj krize që më e pakta, kur zgjedh të ftosh dikë për t’ja servirur opinionit, duhet të ketë kredenciale të forta thellësie mendimi, duhet ta lidhë specifikisht me patjetër diçka me këtë krizë, duhet të ketë rol vendimmarrës, e duhet të jetë i provuar si figurë e fortë referenciale për publikun. Nëse gjeni diç prej këtyre te Kastriot Islami, na e thoni. Por sa për kulturë profesionale, nëse ka diçka për të cilën, duhet theksuar, një njeri i falimentuar politikisht duhet thirrur “për mend” në studio, është ajo mbi sistemin zgjedhor, ose sistemet zgjedhore. Po, Kastriot Islami është njeriu që i atribuohet ky sistem zgjedhor që është sot e për të cilin ka debat, e ka qenë dikur një ndër zërat që është marrë me çështjen e sistemeve zgjedhore për Shqipërinë. Kaq. Më tepër apo për diç tjetër, thjesht fyeni publikun. Siç jo pak e fyejnë dhe ata që zgjedhin Lubonjën edhe për krizën COVID-19, cili atë mendim që ka, nëse ka mendim, e hinkëzon në atë mënyrë që me patjetër të mbërrin te ish-vëllai Rama, duke shitur mllefe të rëndomta njerëzore, si shumëkush me kredite të mbarruara publike e politike, për analiza të thella.
Edhe Taulant Muka, ashtu, mendjefyell siç ngjan, por që gjithsesi e ka një status profesional afër lëmisë së krizës, është gjithsesi më i përligjur për t’u patur në studio.
P.S. Sa për info shoqëruese për emrat e përmendur e trajtuar në shkrim, Kastriot Islami është një ish-profesor i njohur fizike, madje i doktoruar në Francë, Lubonja është ish-student fizike por që nuk i përfundoi studimet e larta pasi u arrestua në vitin e tretë. Ndërsa Taulanti është ai që tashmë e njohim të gjithë, me çuditë e veta si studiues mjekësor në qarqe shkencore europiane të cilit nuk i dalin parashikimet, për qartësimin e figurës apo aftësive të të cilit, ka mbetur të pyeten punëdhënësit e tij në Europë mbi gjenialitetin e vetëreklamuar nga ai vetë, se ku e ka dhe për ç’aftësi të rralla ia marrin Shqipërisë për ta patur të tyrin.
Vetëm ata mund të zgjidhin edhe këtë pikëpyetje të madhe që e mundon shoqërinë shqiptare. /tesheshi.com/
