Vetëm fjalime u dhanë më shumë se 10. Por tollovija që përshkroi gjithë Tiranën në transmetim live duke zënë dhe kohën televizive, la tek njerëzit një shije që nuk ishte ajo që patën kur kuqezinjtë dhanë atë shfaqe dinjitoze në Francë.
Kjo jo për nderimet që iu bënë kombëtares, pasi të gjitha, madje edhe më shumë dekorata e shpërblime janë të merituara.
Por e gjithë ceremonia e fryrë dhe me fjalime të gjata duke ndalur dikaster më dikaster, ngjante me një kongres në transmetim live që i kthen shqiptarët thjesht në telespektatorë.
Bashki, kryeministri, ministri e Jashtme dhe më në fund në shesh përveçse i lodhi kuqezinjtë dhe i përdori ata, bezdisi të gjithë me një mesazh të përsëritur dhe kakofonik që nuk jepte atë jehonë që pritet.
Thjesht sa për analogji: kur gjermanët fituan Kupën e Botës në Brazil 2 vjet më parë, u organizua një festë e madhe në sheshin qendror të Berlinit ku lojtarët u pritën si heronj, u përshëndetën nga turma të mëdha tifozësh, presidenti u dha një darkë në Pallatin e Popullit, duke u shërbyer akullore të përgatitura nga një specialist Italian dhe kaq.
Ndërsa sot në Tiranë u bllokuan të gjitha rrugët si me Bushin, Papën apo Aleksandër Vuçiçin.
Kush ka lëvizur në kryeqytetin shqiptarë ka qëndruar në trafik për orë e orë, ndërsa kurrë djemtë e kombëtares nuk do ta dëshironin një lloj fryrje të tillë.
Por ata përdoren pa dashje si kukulla të një imazhi publik.
Disa ditë më parë, kryeministri Edi Rama, kur u lidh me futbollistët futi dhe ndonjë nga batutat e tij të zakonshme thjesht për TV. Ai tha se do t’i dhurojë Kaçes një makinë dhe Mavrajt një traktor. Por Mërgimi ia ktheu aty për aty krejt natyrshëm: “Nuk kam nevojë për traktor jooo”. Armand Duka, presidenti i FSHF-së, ktheu kokën dhe i tha: “thuj faleminderit, thuj faleminderit”.
Dhe Mërgimi që është “ëmbëlsira” e kuqezinjve falënderoi thjesht për të mos prishur momentin, por në fakt nuk kishte pse.
Kjo sepse premtimet dhe festat nuk bëhen për kombëtaret por për politikanët…/tesheshi.com/
