Nga Ermir Hoxha
Një eksponent i PD-së shkoi e vuri këmbët dje mu në një prej parcelave të shumta me kanabis të zonës së Kurveleshit në Tepelenë, e më saktë në Gusmar, aty ku siç tha ai, Ervin Salianji, ka lindur ministri i Rendit, Saimir Tahiri.
Sekretari demokrat, iu ofru publikut si një risi e denoncimit, duke u zhvendosur nga salla me kondicioner e konferencave të shtypit në SHQUP, aty në terrenin e prekshem të gjërave, duke e kapur me dorë kanabisin në harlisje e sipër.
Dhe më pas ishte Rendi që reagoi, në një formë “as mish e as peshk”, ku me pak pigment ironie, më shumë zgjidhte t’ja hidhte më një “kalo rradhën” përgjegjësisë së madhe të sqarimit të publikut mbi katandisjen e mbarë Shqipërisë në parcela me kanabis, sipas motos revolucionare të një aksioni proletar në komunizëm: “T`u qepemi maleve dhe kodrave, për t’i bërë ato pjellore si dhe fushat”.
Por në pjesën serioze të reagimit, pretendohej se lufta kundër kanabisit ishte mjaft e ashpër, duke sjelle si argument sasitë e mëdha që kapeshin çdo ditë nga policia.
Por pyesim: në kohën e PD-së me Lazaratin e famshëm, a thua nuk kapej drogë?! Sigurisht që kapej. Madje dhe atëherë policia servirte shifra të sasive të kanabisit që gjendeshin në parcela lart e poshtë. Por kjo për asnjë çast nuk e ndryshoi bindjen, ashtu si dhe faktin hapur fare, që droga lulëzonte ngado, duke patur si ilustrim të pastër Lazararit, ku mbjellja e kultivimi nuk kishin nevojë për asnjë fshehje, gjithçka thuajse ishte legalizuar.
Sakaq, kjo situatë e pazakontë, për çudi ka qenë e paralajmëruar nga lazaratasit.
Në kohën e aksionit të madh të para dy viteve e më pas, nga shumë prej tyre është parathënë se droga thjesht “po zhvendosej politikisht”. Dhe Tepelenën, ata e përmendnin si destinin e ri të saj, në mbjellje dhe kultivim. Dhe siç po provohet, nuk paskan qenë “llafe pazari”.
Por dhe diçka tjetër: është pashpjegueshme racionalisht që, ndërsa Rendi pretendon se është shtuar lufta kundër kanabisit, duke e paraqitur këtë dhe më shifra, nga ana tjetër ka dhe një shtim të zellit punëtor për ta mbjellë, revolucionarë të vërtetë, që jo vetëm realizojnë planin (detyrë), por dhe e tejkalojnë atë (nder); ndërkohë që duhet të ndodhte e kundërta, sipas parimit “frika i ruan vreshtat!” /tesheshi.com/
