Në kuotën më të ulët të bindjes a besimit publik se policia do mund t’i bënte zap grabitësit e 3.2 milion dollarëve, një ngjarje shokuese e ndodhur ditë më parë në aksin Qafë Kashar – Rinas, e disata në radhë, erdhi lajmi se ata u kapën. I menjëhershëm ka qenë reagimi i dyshes Rama – Tahiri duke lëshuar mesazhe të ngrefosura, pa pikë modestie dhe përuljeje, karakteristikë e tyre, si për të nxjerrë inat, jo thjesht me kahjen politike që ia do puna t’i sulmon, opozitën, por dhe me atë pjesë të opinionit që nuk beson fare tek teza e promovuar tash e katër vite e “kthimit të policisë në detyrë”.
Me këtë të fundit duhet kuptuar një makiazh që i është bërë këtij segmenti të ndjeshëm të shtetit, unforma, motora, makina, mbushja e radhëve me çupërlina; ja dhe godina të rikonstruktuara; angazhim për rripin e sigurimit e tjera të kësollojshme, por në terren, në treguesit kokëfortë të saj, policia e Rilindjes ka një qenë një hiç. Mjafton fakti se krimi për asnjë moment nuk është tutur prej saj, por përkundrazi ka marrë revan, e mishëruar kjo në rastin e drogës, ku edhe pse Lazarati shkëlqeu si yll në misionin e saj, kjo nuk zgjati veçse disa javë, për t’u zëvëndësuar më pas me shtrirjen në të gjithë Shqipërinë, me shefa policie pas parcelave, ndërsa statistikat shënonin kapje kanabisi por jo kultivues e bosa pas tyre.
Në katër vjet sa po mbush Rilindja në qeverisje, vështirë dhe gati e pamundur që të hartosh një listë suksesesh të saj, ku të renditen zbulim ngjarjesh të bujshme apo kapje po ashtu të bujshme kriminelësh.
Dhe rasti i Shullazit, i cili siç ka rezultuar është trimëruar akoma më shumë gjatë viteve të Rilindjes, mbetet një ndër njollat e erëta të kësaj mazhorance, rënë pas hekurave nga rrethana specifike dhe pa vullnetin e saj.
Dhe duhet të vinte 14 shkurti i 2017-ës, që opinioni shqiptar të njihej me një polici realisht të kthyer në detyrë, të cilën deri dje e ka njohur vetëm si një strukturë ligjzbatuese që merret me rripin e sigurimit. /tesheshi.com/
