Përfaqësuesit e 28 vendeve afrikane dhe evropiane u takuan në kryeqytetin e Libisë, Tripoli, për të diskutuar mënyrat për t’u marrë me migrimin e parregullt.
Në fjalimin e tij kryesor në fillimin e Forumit të Migracionit Trans-Mesdhetar të mërkurën, kryeministri libian Abdul Hamid Dbeibah tha se shtetet “kanë një përgjegjësi morale” ndaj njerëzve “që kalojnë shkretëtirën dhe detin” me shpresën për të arritur në Evropë.
Ky vend i Afrikës Veriore është pika kryesore e nisjes për refugjatët dhe emigrantët, kryesisht nga vendet e Afrikës Sub-Sahariane, të cilët bëjnë udhëtime të rrezikshme nga deti në kërkim të një jete më të mirë. Kombet e Bashkuara kanë regjistruar më shumë se 20,000 vdekje dhe zhdukje në zonën qendrore të Mesdheut që nga viti 2014, duke e bërë atë një nga rrugët më të rrezikshme të emigrantëve në botë.
Vitet e fundit, Bashkimi Evropian ka rritur përpjekjet për të reduktuar migracionin, duke përfshirë sigurimin e pajisjeve dhe mbështetjes financiare për Rojet Bregdetare Libiane, një organizatë kuazi-ushtarake e lidhur me milicitë e akuzuara për abuzime dhe krime të tjera. Si rezultat, shumë prej tyre e kanë gjetur veten të bllokuar në Libi, shpesh të ndaluar në kushte që grupet e të drejtave të njeriut i përshkruajnë si çnjerëzore.
Organizata Ndërkombëtare për Migracionin (IOM) raportoi në maj se kishte më shumë se 706,000 emigrantë në Libi në fillim të vitit, por zyrtarët libianë thonë se numri aktual i kalon dy milionë.
“Libia u gjend nën presion midis refuzimit [evropian] të emigrantëve dhe dëshirës [e tyre] për të emigruar,” tha Dbeibah, duke bërë thirrje për projekte zhvillimi në vendet nga vijnë.
“Ne mund ta zgjidhim krizën e migracionit vetëm në rrënjë, në vendet e nisjes”, tha ai.
Nga zhvatja në skllavëri
Javën e kaluar, autoritetet në Libi njoftuan se deri në 80 për qind e të huajve në vend janë pa dokumente dhe pranimi i njerëzve që shpresojnë të shkojnë në Evropë është bërë “i papranueshëm”.
“Është koha për të zgjidhur këtë problem,” tha Ministri i Brendshëm Imad Trabelsi, sepse “Libia nuk mund të vazhdojë të paguajë këtë çmim.”
Libia, e cila ende po lufton për t’u rikuperuar nga vitet e luftës dhe kaosit pas përmbysjes së sundimtarit afatgjatë Muammar Gaddafi të mbështetur nga NATO në vitin 2011, është kritikuar për trajtimin e emigrantëve dhe refugjatëve. Akuzat nga grupet e të drejtave variojnë nga zhvatja në skllavëri, ndërkohë që kontrabandistët dhe trafikantët kanë përfituar gjithashtu nga klima e paqëndrueshmërisë në vend.
“Unë jam duke parë Libinë tani – është shumë, shumë e rrezikshme,” tha Waly, një i ri nigerian nga Tripoli, për Al Jazeera.
“Njerëzit tanë po shkojnë në det [dhe] duan të kalojnë detin, kështu që duan të na ndalojnë,” tha ai. “Po mendoj nëse duhet të shkoj përpara apo të kthehem prapa.”
Forcimi i marrëdhënieve BE-Afrikë
Duke raportuar nga forumi, Malik Traina i Al Jazeera tha se aktualisht ekziston “një ndjenjë frike” midis emigrantëve në Libi. Zyrtarët e këtij vendi, megjithatë, “dëshirojnë të forcojnë marrëdhëniet midis Afrikës dhe BE-së për të lehtësuar problemin e migrimit”, shtoi ai.
Duke folur me gazetarët, Dbeibah tha se Libisë i mungojnë burimet për të trajtuar problemin dhe u bëri thirrje vendeve më të pasura të “sigurojnë burime” për të frenuar fluksin e emigrantëve.
Kryeministri tunizian Ahmed Hachani u bëri thirrje gjithashtu shteteve evropiane në një konferencë në Tripoli që të rrisin ndihmën financiare për vendin e tij dhe të tjerët për të ndihmuar në trajtimin e fluksit të emigrantëve nga Afrika Sub-Sahariane.
“Më shumë ndihmë duhet t’u jepet vendeve si Tunizia. Ndihma e dhënë është e pamjaftueshme për zgjidhjen e problemit”, tha ai. “Ka qytete që kanë thithur emigrantë përtej kapacitetit të tyre.”
Kryeministrja e djathtë e Italisë Giorgia Meloni tha në konferencë se situata nuk mund të zgjidhet pa zgjidhur problemet në vendet e origjinës. Ajo dënoi gjithashtu “organizatat kriminale” që “vendosin se kush ka të drejtë apo jo të jetojë në vendet tona”, duke shtuar se “migrimi i paligjshëm është armiku i migracionit legal”. /tesheshi.com/
