Nga Mensur Krasniqi
Ndonëse përbën parim shkencor “ai që dashuron kafshët të ketë natyrën(karakterin) e butë si virtyt”, kjo paraqet përjashtim për Sadik Tushën, një 15-vjeçar nga Shkupi. Ai është i pasionuar pas çdo lloji të kafshëve dhe shpendëve, mirëpo për vete thotë se nuk është aq i qetë, por mjaft temperament, diçka që nuk përkon me realitetin e parimit të lartëpërmendur shkencor. Dashuria për kafshët shtëpiake, Sadikut i ka lindur që nga mosha 5-vjeçare. Një histori sa e dhimbshme aq krenare për të, ka qenë momenti kur pranë derës së shtëpisë ai gjeti dy mace të posalindura. Si një fëmijë i pafajshëm, Sadiku i ka marrë macet për t’i siguruar nga rreziku eventual i ndonjë kafshe tjetër, por me shpresë se do paraqitet e ëma e tyre; megjithatë edhe sot e asaj dite ka mbetur mister se të kujt ishin macet në realitet.
Dhe së këndejmi, kafshët shokë më të mirë të jetës. Sadiku më tutje mori për të ruajtur një papagallë dhe një qen. Për këto dy ai thotë se ka vuajtur më së shumti mungesën e tyre.
“Papagalli ishte aq i mirë saqë e lëshonim me dritare të hapura nëpër shtëpi dhe asnjëherë nuk provonte të ikë nga ambienti i shtëpisë. Mirëpo një ditë prej ditëve, motra e vogël se si e kishte trishtuar dhe papagalli iku për mos t’u kthyer kur më. Ndërsa qenin e doja ngaqë e shëtisja me plot krenari. Ishte qenushi më i bukur në botë, por nënës time nuk i’u bënte qejfi për qenin, andaj edhe i’a dhurova një mikut”, shprehet Sadiku 15-vjeçar nga Shkupi.
Një periudhë kohore Sadiku ka mbajtur edhe akuarium me peshq, që për të gjitha këto ishin diçka të zakonshme. Mirëpo aventura e tij me kafshët nuk mbarron me kaq. Mund ta imagjinoni që ai, në shtëpinë e tij ka ruajtur me muaj të tëra një mi dhe një breshkë, ndërkohë që këtë të fundit ende vazhdon ta mbajë në oborr.
Miu, sipas Sadikut ishte i llojit “hamster” që ngjasonte me ketër por pa bisht. I bardhë si bora, i dashur për të, por i urryer për prindërit e tij, andaj vendosi ta largojë sikurse qenin. Ndërsa breshkën e mban ngaqë motra e vogël Xhejda zbavitet me të.
Të njoftuar me dashurinë e tij ndaj kafshëve, shumëkush për Sadikun thotë se ka shndërruar shtëpinë e tij në kopshtin zoologjik.
Ndërsa për momentin vijon të mbajë disa shpendë në qymez.
Në fund Sadiku tregon se si ka mbledhur paratë për ushqimin e kafshëve ndaras nga paratë për nevojat e tij, por që ndonjëherë ka lënë veten keq duke siguruar ushqimin e tyre. /tesheshi.com/
