Marrëveshja e arritur mbrëmjen e vonë të së enjtes në konferencën e përvitshme të sigurisë në Munih, midis sekretarit amerikan të Shtetit, Xhon Kerri dhe homologut të tij rus, Sergei Lavrov – me praninë e një numri shtetesh rajonale dhe organizatash ndërkombëtare- premton që përgjatë ditëve të ardhshme të kryhet furnizimi me ndihmë humanitare i qyteteve siriane që ndodhen në rrethim ku shumë e shumë banorë të dëshpëruar përballen me vdekjen nga uria. Pas kësaj, supozohet që marrëveshja të pasojë me armëpushim, apo si thuhet “ndaljen e armiqësive” e kjo brenda një jave, që në këmbim përgatit terrenin për një armëpushim më formal mes palëve ndërluftuese.
Bisedimet e pezulluara të paqes në Gjenevë planifikohet të rinisin në 25 shkurt, por vetëm nëse opozita siriane beson se të gjitha palët në negociata, që përfshijnë edhe regjimin e Bashar Al-Assad e mbështetësit e tij rusë e iranianë, të monitorojnë kushtet e rezolutës 22 54 të OKB, miratuar në dhjetor. Kjo rezolutë e cila u mbështet unanimisht, vendosi axhendën për bisedimet rreth largimit të rrethimit nga qytetet, dërgimit të ndihmave dhe për një armëpushim, si prelud i një tranzicioni politik.
Ndoshta, një pjesë e ndihmës së premtuar, tashmë mund të arrijë deri në zonat ku regjimi ka përparuar së fundmi dhe luftimet janë më pak intensive. Sidoqoftë, ka një skepticizëm shumë të madh për atë nëse rusët kanë për qëllim të ndalin bombardimin e pozicioneve të kryengritësve në dhe rreth Alepos, qytetit të dytë më të madh të Sirisë e që janë bërë shkak për përparimin e forcave të regjimit në terren (kryesisht milici Shiite të mbështetura nga Irani dhe disa njësi alauite të ushtrisë siriane) e që e kanë izoluar Alepon gati tërësisht nga kufiri turk.
Dy grupe që të gjithë bien dakord kur i përcaktojnë si terroriste, ISIS dhe Jabhat al-Nusra (e lidhur me al Kaedën) janë qartësisht të përjashtuara nga marrëveshja e armëpushimit. Problemi është se Rusia, që prej ndërhyrjes në Siri katër muaj më parë ka arritur që me forcën e saj ajrore të ndryshojë situatën në favor të regjimit. Moska ka përqafuar një pikëpamje të gjerë sa i takon atyre që i quan terroristë, duke bombarduar pa mëshirë të gjitha grupet kryengritëse që mbështeten nga Turqia, shtetet arabe dhe Perëndimi. Ndërsa pozicioni i forcave kryegritëse është përkeqësuar gjithnjë e më shumë në Alepo, fluksi i refugjatëve që largohen drejt kufirit me Turqinë po shndërrohet në një rrjedhë të fuqishme, pasi dhjetëra mijë njerëz përpiqen t’i ikin tmerreve të luftës.
Madje, edhe nëse rusët kujtohen të zbatojnë në detaj marrëveshjen, do të jetë e vështirë në mos e pamundur të bëhet ndarja mes terroristëve dhe dhe grupeve jo-terroriste, duke pasur parasysh rrjetin e komplikuar të aleancave kundër regjimit, ku fronti Al-Nusra herë lufton në bashkëpunim me grupet e moderuara dhe herë të tjera me grupe më pak të moderuara. Për disa diplomatë, marrëveshja është thjesht e dizenjuar për të qepur ndasitë mes hierarkisë së kryengritësve.
Më herët, gjatë javës, Rusia propozoi një armëpushim që do të nistë më 1 Mars. Zyrtarët amerikanë e panë një gjë të tillë si mjetin për të furnizuar Assadin dhe mbështetësit e tij me disa javë të përgjakshme më shumë gjatë të cilave do të rriste dhe konsolidonte fitoret territorial deri në nisjen e bisedimeve. Disa besojnë se strategjia e tyre është të krijojnë bazën për një shtet anësor të kontrolluar nga regjimi, që do të përfshinte pjesën më të madhe të popullsisë siriane që ende nuk është larguar nga vendi dhe të mundësojë që komuniteti ndërkombëtar i lodhur nga lufta, përmes bisedimeve të ndërmjetësuara të OKB-së, ta pranojë këtë shtet.
Bëhet fjalë për një reflektim të dobësisë që mbart pozicioni negociues i sekretarit Kerri dhe falimentimin e politikës së ndrojtur ndaj Sirisë që ka ndjekur presidenti Barack Obama, thonë analistët.
Tashmë, duket se Amerika është e gatshme të pajtohet me të gjitha propozimet, për të ruajtur dinjitetin, që mund të ofrohen nga Lavrov në emër të shefit të tij në Kremlin. Madje, është kështu edhe pse Kerri duket se nuk ka shumë besim në marrëveshje, duke thënë se ajo është vetëm në letër. Nëse Rusia vijon sulmet ajrore mbi pozicionet e kryengritësve në dhe rreth Alepos, të cilat duhet të ndërpriten menjëherë nëse zbatohet marrëveshja, pakti do të jetë përfundimisht i marrë fund përpara se “të mëdhenjtë” e mbledhur në Mynih të hipin në limuzina në rrugën e kthimit në shtëpi. Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/
