Me vetëdije apo vetëdije, kjo është e diskutueshme, por Rama në këtë fushatë ka vendosur një standart: ia atribuon Zotit e jo natyrës, dhuratat për Shqipërinë.
Është një çështje që tejkalon Shqipërinë apo vetë ligjërimin politik. Është çështje mendjeje, pasi t’ja atribuosh edhe natyrës(të krijuarës) atë që i takon vetëm Zotit si Krijues, do të thotë jo thjesht të tregosh një injorancë të frikshme e ulëritëse, por dhe të jesh i poshtër në raport me Atë që të ka krijuar.
“Zoti apo natyra…” është ndër dualitetet më idiote, të turpshme madje në ligjërimin publik, zakonisht nga politika, pasi në mos nga injoranca bëhet dhe për t’jua bërë qejfin ateistëve, panteistëve dhe agnostikëve.
Kësaj here, këtë fushatë, Rama, qoftë dhe si katolik dhe t’i qëndrojë katolicizmit në këtë pikë, braktisi natyrën dhe iu drejtua vetëm Zotit në krijim, në dhurata e në atribute. Le ta ushqejë këtë standart të ri në qasje trashendente, si një mundësi që Zoti ta rregullojë dhe shqiptarin, siç ka begatuar tokën ku ai jeton. Ta rregullojë dhe atë vetë aty ku çalon. /tesheshi.com/
