Nga Blendi Gashi
Kjo nuk është më LDK-ja e Rugovës. E tregoi 11 qershori. Rezultati që morri kjo forcë historike, ishte pasqyrim i faktit se “Rugova ka perënduar” në funksion të kësaj partie ai e themeloi. Sot, LDK ka nevojë për rithemelim, ose për “Rilindje”, siç do thoshte Rama po t’i jepej rasti ta gjykonte.
LDK pësoi një rënie drastike më 11 qershor, deri në dhimbje për të gjithë brezat që kanë kontribuuar në të. Ndërsa kreu i saj – në pamundësi për t’u quajtur lider – Isa Mustafa, shënoi humbjen e katër radhazi në zgjedhje.
Por trishtimi më i madh është kur vetë ky i fundit e kasnecë të tij, vijojnë të flasin për fitore, se kinse në këto zgjedhje janë parti e dytë si e vetme para PDK-së, duke mos marrë për bazë goditjen që ju dha elektorati.
Nëse do vazhdojë ky trend vetëmashtrimi nga lidershipi i saj, atëherë katastrofa e radhës do jetë sërish në tetor, në zgjedhjet lokale.
Ja pse ka ikur koha e gardës së vjetër
Elektorati i ka treguar qartë kësaj partie se ka ikur koha e Isa Mustafës, Ismet Beqirit, Sabri Hamitit, Skënder Hysenit, Agim Veliut, Lutfi Hazirit, të cilët mund të vazhdojnë të japin kontribut për LDK-në por jo të mbajnë timonin e saj.
Elektorati qartë prej dy palë zgjedhjesh po e thotë se në udhëheqje të LDK-së po e duan femrën më të votuar, Vjosa Osmanin e cila në zgjedhjet e 2014-ës mori 40 mijë vota, ndërsa në këto zgjedhje edhe pse u “ndëshkua” duke e vendosur në listë në numrin 81, ajo mori mbështetje edhe më të madhe, ku sipas rezultateve preliminare deri më tani ka marrë rreth 60 mijë vota.
Ndërsa e gjithë garda e vjetër si Sabri Hamiti, Skënder Hyseni, Ismet Beqiri kanë marrë vota trefish vota më pak se Osmani.
Vota më shumë se garda e vjetër kanë marrë edhe disa nga të aderuarit në LDK nga shoqëria civile si Lumir Abdixhiku e Driton Selmanaj. Dhe kjo është një tjetër shenjë se është koha që timonin e LDK-së ta marrë Vjosa Osmani e cila së bashku me gjakun e ri të fillojë ndryshime rrënjësore në parti.
Ja pse një ndryshim fasadë e çon në greminë LDK-në
LDK-ja si kurrë më parë ka nevojë për ndryshime të vërteta dhe reflektim të thellë. Isa Mustafa të dielën pas zgjedhjeve, në një konferencë në një mënyrë pranoi zërin ndryshe dhe përmendi reflektimin por nuk e bëri hapin që pritej nga ai, pra të japë dorëheqjen dhe përfundimisht të çelë rrugët e ndryshimit.
Por këtë nuk e bëri dhe nuk dihet nëse do e bëjë. Mbetja e tij si kryetar i LDK-së deri në përfundim të mandatit edhe pas humbjes së katër parë zgjedhjeve, vetëm sa e do dëmton partinë.
Reflektim nuk do të jetë edhe nëse ai dorëhiqet dhe kreun e partisë e merr Agim Veliu apo Lutfi Haziri, dy më të mundshmit aktualisht për këtë pozitë.
Nëse eventualisht kjo ndodhë dhe Mustafa i thotë ndryshim dhe lëshim rruge, nuk do jetë asgjë tjetër përveç ndryshim fasadë që sërish do e fusë LDK-në në një krizë edhe më të thellë dhe drejt një gremine që vështirë mund të dilet.
Si Haziri e si Veliu janë në qeverisje. Njëri drejton Gjilanin e tjetri Podujevën. Por më 11 qershor morrën që të dy një mesazh aspak pozitiv, gjë që tregon se nuk pranohen si liderë më të mëdhenj nga elektorati. Ndërsa kjo nuk ndodhi me Vjosa Osmanin. Nëse rezultatet gjykohen dhe në rrafshin brendapartiak, atëherë i bie që të jetë pikërisht kjo grua njeriu më i besuar për të drejtuar LDK-në e Rugovës.
E rëndësishme është që në këtë parti situata thërret për ndryshime drastike në udhëheqje, e po ashtu në frymë, bashkëshoqëruar me ardhjen e fytyrave të reja. Përndryshe do e detyrojnë Rugovën të ngrihet nga varri prej marrazit se si është katandisur partia që ai e themeloi. /tesheshi.com/
