Në statusin e këtij kandidati në FB, shpërndarë më pas me furi në hapësirat virtuale, pothuajse të gjithë janë përqëndruar tek fjala “supost”, që afërmendsh ka zëvëndësuar fjalën suport. Nuk dihet nëse kandidati e ka bërë nga nxitimi, apo se vërtet ai suportit i thotë supost, pa qenë i ndërgjegjshëm për budallallëkun në përmasa katastrofale që ka prodhuar. Por kjo do ishte e keqja më e vogël sikur mos shihej teksti në tërësi – aq pak rreshta sa janë – ku ajo çfarë është shkruar e si është shkruar, përbën vërtet një llahtari gjuhësore.
Për paradoks, ky është kandidat i PS-së, pra i Edi Ramës, njeriut sqimëmadh për gjuhën, atij që për herë të parë në historinë e shtetit shqiptar ka vendosur të ndëshkojë me gjoba njerëz të administratës për pika e presje të vëna kuturu, ose të mosvëna atje ku duhet.
Vështirë të vlejë logjika se duhet ndarë në kërë rast mungesa e dhuntive të kandidatit në përgatitjen gjuhësore, me ato që mund t`i posedojë në drejtime të të tjera; pasi ato 5 rreshta janë dërrmuese, sfiduese të çdo prirjeje për buonsens human.
I vetmi ngushëllim është fakti se kandidati i përket Memaliajt, një qyteze fantazëm; ku përkundrazi, korrektësia dhe finesa gjuhësore do ishin në një kundërthënie tronditëse me terrenin ku frymon individi në fjalë.
Por siç u cek më lart, mesazhi i tij, është dramatikisht kundërthënës me sqimën e liderit të tij kur është fjala për fjalën e thënë bukur e saktë.
Ngjan kjo thjesht me kundërthëniet e mëdha të Rilindjes!
/tesheshi.com/
