Eshtë gabim për këdo që mendon se gjenerata e dytë e protestuesve arabë të një “Pranvere” po të dytë, nuk ka mësuar asgjë nga gabimet e paraardhësve të tyre. Megjthatë, vende vende, ata kanë mësuar të pushojnë dhunën si një shteg për ndryshimin e regjimit.
Algjerianët kanë protestuar masivisht kundër regjimit ekzistues çdo javë dhe për krijimin e një sistemi të ri politik që do të trajtojë seriozisht problemet sociale dhe ekonomike të këtij vendi, të pasura me burime natyrore dhe njerëzore. Pas rreth një viti proteste të vazhdueshme pacifiste, algjerianët ishin në gjendje të hiqnin simbolet e diktaturës dhe mekanizmat e sundimit të tyre.
Pas Algjerisë, demonstratat masive popullore shpërthyen kundër regjimit në Sudan. Megjithë dhunën e policisë së regjimit dhe viktimat e protestuesve, sudanezët kanë ruajtur paqen e demonstratave. Sudanezët kundërshtuan dhunën dhe përfundimisht arritën të imponojnë udhëheqjen civile në periudhën e tranzicionit në rrugën për ndërtimin e një sistemi të ri politik.
Iraku është i treti ne efektin zinxhir të Pranverës së re Arabe. Shkaqet e protestave masive në Irak janë të padallueshme nga shkaqet e protestave në vendet e tjera arabe. Korrupsioni i përhapur, vjedhja e burimeve shtetërore, milicitë sektare shiite, shpërndarja e pozicioneve në baza sektare etj., janë shprehje të asaj që edhe pse një vend jashtëzakonisht i pasur me naftë, Iraku nuk mund t’u sigurojë qytetarëve të tij as nevojat më themelore sociale dhe ekonomike.
Në tetor, pas popullit të Irakut, ishin ai i Libanit që doli në demonstrata për pothuajse të njëjtat arsye.
Ajo që është e zakonshme për demonstrimet në të gjitha këto vende është kërkesa kategorike për ndryshime në stil qeverisjeje. Kjo na tregon se demonstratat kanë ndikuar te njëra-tjetrën. Kjo jo vetëm për shkak të kërkesave që janë identike ose të ngjashme me to, por edhe për shkak se protestuesit janë shtresa kryesore e veprimtarisë mediatike në rrjetet sociale.
Më në fund, një vëzhgim të rëndësishëm: përkatësisht, askush në Sudan dhe Algjeri nuk fajësoi komplotin amerikano-izraelit për demonstratat, megjithëse mediat e regjimit në ato vende ishin të prirura të përhapnin dezinformata dhe gënjeshtra për të dëmtuar protestuesit dhe hedhur dyshime në qëllimet e tyre.
Nga ana tjetër, në rastin e demonstratave në Irak dhe Liban, regjimi iranian kanë bërë fushata (të kota dhe të pasuksesshme) kundër protestuesve, duke pretenduar se shkaku i demonstratave në këto vende është komploti SHBA-Izrael. Eshtë e qartë se kjo është një propagandë e regjimit iranian me qëllimin e qartë për të mbrojtur pozitën dominuese në në institucioninet politike në Irak dhe Liban. /tesheshi.com/
