Të premten, në mitingun përmbyllës të së majtës në kuadër të fushatës elektorale në Dibër, deputeti i saj Sadri Abazi la shijen e hidhur të një fjalimi skandaloz, si në formë e si në përmbajtje. Sa i përket kësaj të fundit, nuk dihet pse duhej të merrej me faktin që Basha e kishte shpallur veten dibran, meqë këtë gjë e kishtë bërë dhe në Elbasan, duke u shpallur pra elbasanlli.
Ai është në të vërtetë një gjysëm dibrani, por biznesmeni i duraluminit ndoshta e ka të vështirë shpjegimin e metaforës së përdorur në këtë rast nga ana e liderit demokrat, që tek e fundit është ndër më të pranueshmet nga folklorizmat politikë që i ka një fushatë.
Ndërsa sa për formën, e cila vërtet ishte e frikshme, si për shpërfytyrimin e baziretit (kështu i thonë ndryshe fytyrës në Dibër), e si për çjerrjen e zërit në një tonalitet të tipit – sërish me gjuhë dibre: me pllëjt si magjar – ajo, edhe pse shokoi gjithëkënd, nuk është gjithsesi e vetmja.
Problemet e cilësisë së zërit, artikulimit dhe e shkallës së tonalitetit në fjalimet politike, nisin që me Sali Berishën. Ngjirja e parë në tribunë i përket pikërisht atij, që kur nisi mitingjet e famshme të fillimeve të demokracisë, për të vijuar më pas me të njëjtin defekt edhe në vitet që pasuan, sidomos në fund të fushatave elektorale, ose dhe gjatë ndonjë fjalimi elektrizues.
Këtij fenomeni laringo-politik, publicisti Pellumb Kulla i ka kushtuar edhe një shkrim. Ndërkohë, tek Berisha njihet dhe një kantilenë e tij e pariparueshme në fund të çdo fjalie, më një stërzgjatje të zanores së fundit.
Por edhe Rama ka ndodhur që të rrëshqasë, ndonëse ai i jep më tepër peshë përmbajtjes sesa formës. Në fjalimin e fundit të fushatës elektorale për zgjedhjet lokale të tetorit 2000, ai imitoi Berishën në një mënyrë që ia uli pikët, e që për këtë do ndërgjegjësohej më vonë duke lënë të nënkuptuar se kishtë bërë një gjest të pahijshëm. Ndërsa në fjalimet e tij të një opozite në hall pas zgjedhjeve të 2009-ës, ai u fiksua në një foto ashtu siç nuk do kishte dashur, në një tension mental reflektuar në grimasat e fytyrës.
Por siç Sadri Abazi një ditë më parë, do ishte dhe Lulzim Basha para afro një viti, që do linte një shije të ngjashme, më një nervozitet e ngjirje zëri, që ia cënoi si formën ashtu edhe përmbajtjen e fjalimit. /tesheshi.com/
