Fermeri Ahmet Karabela, 78 vjeç, nga rrethi Suluova i Amasyas, Turqi, ka gërmuar varrin e tij përgjatë së deritanishme, në mënyrë që të mos jetë barrë për askënd kur të vdesë, por ai tashmë edhe fle natën aty, raportoi Heberler.
Karabela, i cili jeton me gruan e tij në fshatin Salucu në rrethin e Suluovës, përgatiti me kujdes vendin e tij të varrimit, duke e mbuluar me plastikë dhe kërkoi që të mos vendosej në morg kur të vdiste.
“Varrin e kam gërmuar vetë që të mos i shkaktoj telashe askujt, le të më varrosin këtu”, tha Karabela, i cili është baba i pesë fëmijëve.
Në një fshat me 150 familje, Karabela drejton dhe punën për hapjen e varreve për varrimin e të tjerëve.
“Jo çdo njeri mund të hapë një varr të tillë. Zoti më dha forcë. Unë natën vij te varri dhe fle atje. Sepse ky është vendi im”, tha Karabela.
Kryeplaku i fshatit Jusuf Tašova tha se Karabela ishte shumë i dashur në fshat, ku ai kontribuoi në gërmimin e të gjitha varreve dhe se ai “nuk i ka hyrë askujt në hak”, ndaj dhe ka marrë shumë urime për jetë të gjatë. Megjithatë, ai priret të jetë gati për t’u strehuar në banesën jo të fundit por të ndërmjetme.
Në doktrinën islame, shpirti i njeriut ka një jetë në varr që quhet Berzah, një jetë e ndërmjetme mes asaj të kësaj botë dhe asaj të amshueshme, pasi të dalë para Zotit për të dhënë llogari në atë që quhet Dita e Gjykimit, ku çdo shpirt njerëzor do dalë para Krijuesit për t’u gjykuar mbi jetën si e kaloi dhe veprat që ka lënë pas, për të vijuar më pas o në lumturinë e përjetshme – Xhenet, ose në vuajtjen e përjetshme – Xhehenem.
Në jetën e varrit, shpirt njerëzor ose paravuan si paralajmërim që do i përkasë Xhehenemit, ose paralumturohet si paralajmërim se do i përkasë Xhenetit. /tesheshi.com/
