I riu adoleshent i cili vrau të premten nëntë veta dhe plagosi 27 tjerë, ngjarje e ndodhur në Gjermani, si duket i është përshtatur një modeli të vrasësve në masë duke hulumtuar më herët për vrasjet masive, nëpërmjet një libri që iu gjet tek tek gjërat personale. Bëhet fjalë për librin “Përse vrasin fëmijët: brenda mendjes së vrasësve nëpër shkolla”, të psikologut Peter Langman.
Autori i librit ka studiuar për një kohë të gjatë fenomenin e fëmijëve dhe adoleshentëve vrasës. Dhe është interesante, por dhe paradoksale njëkohësisht, se libri i tij bën pjesë në atë literaturë e cila lexohet me endje pikërisht nga fëmijët dhe adoleshentët që më pas rezultojnë vrasës.
Duket pra si normale që vrasësit duan të studiojnë vrasësit tjerë.
Sandy Hook, njeriu i cili ka vrarë 20 fëmijë dhe gjashtë të rritur në vitin 2012, p.sh mbante një tabelë me emrat e 500 vrasësve në masë, me detaje precize të sulmeve të tyre.
“Ata kanë në mendjen e tyre për ta bërë veprimin, pra edhe lexojnë me endje për ata të cilët tashmë e kanë kryer krimin, andaj kërkojnë një lloj inspirimi apo dikë të cilin mund t’a imitojnë”, thotë Langman.
“Përse e bëjnë këtë, nuk mund ta them me siguri”, shtoi ai. “Ndoshta është një lloj magjepsje e tyre, dëshirojnë të jenë vrasësi i madh i radhës, dëshirojnë të rankohen me njerëzit që tashmë kanë arritur famë. Për disa tjerë fama nuk duket të jetë faktor”.
Një nxënës i klasës ku mësonte vrasësi, tha se ai ishte ngacmuar nga të tjerë nxënës në shkollë, dhe se nuk ka pasur shumë shokë. Hetuesit thonë se nuk kanë gjetur asnjë lidhje me ekstremizmin fetar apo shtetin islamik, ndërkohë që zëdhënësi i policisë, Peter Beck tha se ende nuk dijnë akoma se çfarë realisht ka mund ta ketë shkaktuar krimin.
Ndërkohë që Langman konsideron se abuzimi në shkollë nuk mund të jetë motiv për vrasje.
“Dhuna e moshatarëve nuk është faktor aq i rëndësishëm sa ç’mund të mendojnë njerëzit”, thotë Langman dhe shton se janë të rralla rastet kur viktima të vrasësit janë dhunuesit dhe abuzuesit e tij.
“Fakti se dikush është ngacmuar në shkollë, nuk e bën të izolohet apo ndahet nga tjerët. Kjo nuk është ndonjë karakteristikë që e veçon prej tjerëve, më tepër është një gjë e zakonshme”, thekson Langman.
Faktorë shumë më të rëndësishëm sipas tij, janë problemet e shëndetit mendor, disiplina shkollore, jeta disfunksionale apo abuzive në familje, madje dhe refuzimi nga pala tjetër në ndonjë lidhje romantike.
“Përqendrimi i tepërt në ngacmimet në shkollë na zhvendos nga shumë faktorë tjerë shumë më të rëndësishëm”, thotë ai.
Në librin të cilin e ka shkruar në vitin 2002, “Përse fëmijët vrasin: brenda mendjes së vrasësve nëpër shkolla”, Langman ka identifikuar tre lloje personalitetesh të cilët kryjnë vrasje në moshën e adoleshencës: vrasësit psikopatë, psikotikë dhe vrasësit e traumatizuar. Deri te ky përfundim ai ka ardhur duke hetuar personalitetin e atyre të cilët kanë kryer vrasje masive në SHBA dhe mbarë botën.
Vrasësi nga Munihu nuk është i pari tek i cili është gjetur libri i Peter Langman. Ky libër është gjetur edhe në mesin e sendeve personale të Karl Pierson, 18-vjeçarit i cili në vitin 2013, në një shkollë të mesme të Kolorados, vrau fillimisht shokun e tij, e më pas edhe veten.
Pierson kishte shkruar në ditarin e tij se ishte psikopat me një kompleks superioriteti. “Mendoj se kishte të drejtë dhe me të drejtë e kishte identifikuar veten si personalitet psikopat nga libri im”, thotë Langman.
Edhe pse thotë se është pak shqetësuese, Langman pranon se gjatë shkrimit të librit është kujdesur që të mos publikojë të dhënat apo fotot që dikush t’i marrë ato si një udhëzues apo udhërrëfyes, por qëllimi i tij ka qenë më shumë për të tërhequr vëmendjen tek kjo kjo dukuri gjithnjë më e përhapur, dhe për të treguar ato shenja, nëpërmjet së cilave prindërit apo personat e kualifikuar, do të duhej t’i kushtonin vëmendje, në mënyrë që të mund ta ndalnin këtë trend shqetësues.
I pyetur përse fëmijët vrasin, Langman thotë se nuk është e mundur të jepet përgjigje e saktë.
“Nuk ka një arsye të vetme, ndërkohë njerëzit zakonisht kërkojnë përgjigjen me një fjali. Nga njëra anë, ata janë njerëz që janë lënduar në një apo mënyrën tjetër, e që sulmojnë rastësisht, ndërsa viktima të tyre zakonisht janë të panjohurit. Ndonjëherë bëhet fjalë për hakmarrje. Ndonjëherë ata janë plot zemërim kundër botës dhe të etur për rebelim, por ndonjëherë ata duan që në këtë mënyrë të fitojnë emër, famë. Janë askushi që zgjedhin këtë lloj mënyre për t’u bërë dikushi, botërisht, duke zgjedhur të vrasin njerëz”, thotë Langman. /tesheshi.com/
