Cmimi i arit, që arriti nivelin më të ulët më 20 Korrik, reflekton kërkesën dhe ofertën e momentit dhe gjithashtu pritshmëritë për të ardhmen. Metali i verdhë shërben për dy qëllime, një lëndë e parë që përdoret në elektronikë, në bizhuteri dhe nga dentistët, por edhe një mjet depozitimi, sidomos për të pasur siguri në kohë trazirash politike.
Por, ari nuk ngjan me asetet e tjera, nuk sjell të ardhura dhe kushton para për ruajtje. Për momentin, metali shndritës dhe investitorët që e parapëlqejnë, janë në telashe. Ari performoi fuqishëm pas krizës financiare, por pasi çmimi tij kulmoi në vitin 2011, nisi një rënie të vazhdueshme. Ka nga ata që besojnë se mund të shkojë deri poshtë 1 mijë dollarëve për onc.
Arsyeja më e dukshme e rënies së arit është dollari i fortë. Ari vlerësohet në dollarë, kështu që kur monedha amerikane rritet, investitorët ulin me të njëjtën masë edhe vlerën e arit. Një faktor shtesë është rigjallërimi i ekonomisë amerikane që sjell perspektivën e interesave më të larta. Ky është lajm i keq për arin.
Interesat e larta rrisin koston opportune të mbajtjes së aseteve me interes zero që do të thotë se paratë e grumbulluara në shufra ari mund të fitojnë më shumë nëse investohen në letra thesari apo mënyra të tjera. Fitimet e mira të korporatave kanë gjithashtu një efekt të ngjashëm, kur dividentët janë bujarë, të kushton më shumë po t’i humbasësh.
Shpresa e madhe për fansat e arit është që Kina, e cila synon ta shndërrojë jenin në një monedhë ndërkombëtare, të rrisë rezervat e saj të arit në nivelin që kanë bankat qendrore të Perëndimit, në mënyrë që të bëhet e besueshme në tablonë ndërkombëtare. Por, kjo duket se nuk po ndodh. Kina i ka rritur rezervat e arit paksa. Por, kaq.
Ari po vuan edhe për shkak të një sërë lajmesh të mira politike. Marrëveshja e eurozonës me Greqinë reduktoi shanset për një dalje të Athinës nga zona euro.
Marrëveshja bërthamore me Iranin reduktoi rrezikun e luftës (që zakonisht rrit çmimin e arit).
Ko marrëveshje rrit gjithashtu shanset për pakte më të gjera në Lindjen e Mesme, përfshi Sirinë.
Disa posedues të mëdhenj të arit besojnë se shkalla me të cilën bankat qendrore po emetojnë para nga hiçi, që në gjuhën e financave quhet lehtësim sasior, me gjasa do të vërë përfund të gjithë ndërtesën e financave ndërkombëtare. Por, për momentin, besimi i publikut në paranë “fiat” (paraja që mbështetet në premtime, jo në garancinë e metalit të verdhë) është i paprekur.
Dhe, thonë se nëse ekonomia vërtet pëson kolaps tërësor, atëherë bronxi (në formën e plumbave) do të jetë më i dobishëm se ari. /tesheshi/
