Lajmet se Edi Rama mund të bëjë një shqiptar të Kosovës si shef i ri të diplomacisë shqiptare, hapi një debat në opinionin publik, e që pritet së shpejti të hapë një polemikë të re në Beograd dhe natyrisht në mediat e Moskës.
Në fakt, burime pranë PS-së, emërimin e një figure nga Kosova apo nga trevat shqiptare në postin e Ministrisë së Jashtme, jo vetëm nuk e shohin një spekulim por një mundësi që po diskutohet jo vetëm në rrethe të ngushta, por ka kohë që është projektuar si një nga mundësitë e përfaqësimit të shqiptarëve.
Por nuk është ky variant i vetëm; madje është diskutuar që në krye të diplomacisë të emërohet edhe Besiana Kadare, ambasadorja shqiptare në OKB, e cila drejtoi një vit më parë negociatat për pranimin e Kosovës në UNESCO.
Besiana, e bija e shkrimtarit të njohur Ismail Kadare, vlerësohet edhe nga diplomacia e Kosovës, me të cilët punoi fort gjatë lobimit me shtetet anëtare të OKB-së gjatë një viti më parë.
Një mundësi tjetër është edhe një emër i njohur i cili banon në SHBA dhe është një nga telentet diplomatikë, pasi punon në një nga organizatat më prestigjoze të politikës së SHBA-së.
Por përveç këtyre gjasave, qënia e një shqiptari të Kosovës si pjesëtar i qeverisë së Shqipërisë nuk është tabu.
Në 100-vjetorin e shtetit shqiptar, ka ndodhur disa herë kur ministra, madje edhe kryeministra si Hasan Prishtina kanë drejtuar hapësirën shtetërore bazike të shtetit shqiptar.
Isa Boletini ka qenë kryekomandanti i Parë i Trupave Mbrojtëse të shtetit, për të ardhur më pas natyrisht me Hasan Prishtinën që drejtoi vetëm për disa ditë qeverinë shqiptare. Në këtë kabinet, ministri i Luftës ishte Zija Dibra, një ushtarak nga krahina që mbante edhe mbiemrin, pra trevë që ndodhet jashtë kufirit zyrtar (bëhet fjalë për Dibrën e Madhe).
Në kabinetin e Ahmeti Zogut, nuk pati asnjë ministër as nga Kosova e as nga trojet.
Nuk dihet nëse arsyeja ishte lidhja e ngushtë e Zogut me Pashiqin, kryeministri serb që e ndihmoi të vinte në pushtet, apo fakti se disa nga figurat e shqiptarëve të Kosovës, pjesëmarrës në Pavarësi, që krijuan edhe Komitetin për Shpëtimin e Kosovës, ishin disa nga kundërshtarët më të thekur të Zogut.
E nuk ishin pak por disa nga figurat më të rëndësishme të kohës: Bajram Curri, Hasan Prishtina, Bedri Pejani, Hoxha Kadria, e shumë e shumë të tjerë.
Me ardhjen e italianëve, të cilët bashkuan edhe Shqipërinë Etnike, në qeverisjen e vendit u rikthyen shqiptarët e trevave, që në fakt qeverisnin edhe në trojet ku jetonin njerëzit e tyre.
Në qeverinë e Mustafa Krujës nuk ishte asnjë personalitet nga trevat, por në janar të vitit 1943, në qeverinë e Ekrem Libohovës u emërua Ismet Kryeziu, ministër i tokave të Lirueme, që mbulonte Kosovën dhe trevat.
Në nëntor të vitit 1943, pikërisht gjatë ardhjes së gjermanëve nazistë në Shqipëri, kryeministër emërohet një intelektual nga Kosova- Rexhep Mitrovica, ndërsa një tjetër emër po nga Kosova-Xhaferr Deva emërohet ministër i Brendshëm.
Pas çlirimit, në periudhën e komunizmit edhe pse disa shqiptarë të Kosovës ishin në drejtimin e Partisë Komuniste si Ali Kelmendi, Ramadan Çitaku etj., Enver Hoxha, të vetmit që emëroi në poste kyçe ishin dy shqiptarë nga trevat por që ishin ngulur në Shqipëri prej kohësh, si Haxhi Lleshi që ishte nga Dibra e Madhe e dhe Ramiz Alia, familja e të cilit ishte shpërngulur nga malësia e Gjakovës në Shkodër. /tesheshi.com/
