Pak pasi kërkoi falje për gabimet e bëra në qeverisje, kryetari i PD-së Lulzim Basha bëri gabimin e radhës kur dje, në një koment në fb mbi protestën e shoqërisë civile kundër importit të mbetjeve të riciklueshme, vijoi ta trajtojë çështjen me një gjuhë populiste, e cila nesër në pushtet mund t’i kthehet në boomerang, siç i ndodhi dhe Ramës. Ftohtësisht, duhet kuptuar që debati mbi menaxhimin e mbetjeve, më së pari duhet të jetë etik.
Rama po del si besëprerë, ndërkohë që gjuha e tij tejet teknike në mbrojtje të ligjit të importit, tregon më se pari gabimin e madh të tij kur ju qas çështjes në kushte opozite me gjuhë populiste. Do të ishte më mirë të kishte thënë se, meqë çështja ka delikatesë, do i bëjnë një rishikim ligjit për ndonjë boshllëk a probematikë, e jo të përbetohej për mosardhje plehrash në Shqipëri tashmë që e ka marrë ferra uratën dhe fjala “plehrë” nuk u shqitet nga trutë shumicës së njerëzve. Shoqërisë civile jo e jo.
“Ata do te vendosin per importin e mbetjeve. Ata, qytetaret, populli, asnje parti, asnje qeveri”, tha Basha, një gabim tipik alla Rama, pa iu futur më thellë nivelit naiv nga një populizëm kaq i trashë sa të rrëzojë dhe vetë sistemin ku është protagonist politik, llogarit këtu edhe faktin se kryetari i një forcë të djathtë, nuk mund të bëjë artikulime të tilla majtiste që në çdo vend tjetër me pjekuri politike do kishin shkaktuar skandal. Populli vendos me votë njëherë në katër vjet. Ndërsa referendumet zhvillohen për raste të paparashikuara në programet politike. Për çështjet vendos politika, e cila është e mandatuar nga populli me votë.
Për çështje të caktuara, ajo merr referencë nga ekspertët para se të vendosë në bazë të interesit publik. Dhe populli nuk mund të dalë nga ekspertët, sepse vjen një moment kur populli, si masë, e humb dhe ndërgjegjen, edhe arsyetimin dhe kalon në nivel të menduari emotiv, çka çon më pas në psikoza kolektive. Vetë PD-ja ra viktimë e kësaj në vitin `97, kur mbi të u derdh zemërimi popullor, nga një popull që me koshiencë të plotë i kishte futur paratë nëpër firmat piramidale.
Thjeshtësia e çështjes së mbetjeve
Ku i çon mbetjet e veta shqiptari, apo plehrat më saktë, ato që konsumon çdo ditë ?
I çon në landfille, përfshirë dhe ato të riciklueshmet, për të cilat shkenca është investuar fuqishëm në 20 vitet e fundit. Impianetet e ngritura këtu tek ne, janë të atilla që i plotësojnë deri me 27 përqind nevojat e kapaciteteve me mbetjet e brendshme, gjë që i detyron të marrin nga jashtë. Dhe ato që do importohen, nuk do derdhen rrugëve, por do futen në proces për të plotësuar kapacitet maksimale. Dhe këtu cështja nuk është tek sasia, por tek cilësia, pra tek standartet që ofron teknologjia e impianteve, si dhe tek kontrolli i imtësishëm i sasisë që do futet nga doganat, të cilat janë të rregulluara me ligj. Nëse kundërshtohet importi i mbetjeve, pa iu referuar asaj çfarë thotë ligji, masa e protestuesve duhet t’iu sulet edhe impianteve si nxitëse të importit, si kryengritësit Bastijës gjatë revolucionit francez.
Pse shoqëria civile nuk del me propozimin e saj
Shoqëria civile bën mirë që proteston, se tek e fundit për atë është krijuar. Por ka raste kur ajo, nëse ka brenda saj edhe ekspertë fushash, e në rastin konkret ekspertë mjedisi, duhet të hartojë një platformë e ta propozojë si version se si e shikonte ajo zgjidhjen e çështjes. Gjatë fjalimeve të djeshme në protestë, akush nga mikrofonmbajtësit nuk tha se si ka zgjidhur bota këtë problem, si e kanë zgjidhur fqinjët, e si duhet ta zgjidhë Shqipëria. Pati shumë poezi, por dhe fraza të tipit “unë jam sot këtu pasi u ngrita herët në mëngjes…”,. thënë nga një i ri skraparlli, që në fund nuk u kuptua se pse e morri mikrofonin, pasi nuk tha asgjë prej gjëje për importin e mbetjeve. Ai ishte i mbështjellë dhe me flamurin shqiptar, dhe nga ajo çfarë tha, dukej sikur ishte sjellë aty nga protestat e tmerrshme të AK-së. /tesheshi.com/
