Shqiptarët duan t’i ikin Shqipërisë me një mal me probleme për të shkuar në Amerikën e ëndërruar, “parajsë” mbi tokë, por atje, katër policë, jo në gjaknxehtësi e sipër por me plot terezi, për disa minuta, ia morrën shpirtin George Floyd-it të zi gjatë arrestimin. Dhe ky nuk është një rast i izoluar. Në SHBA e kudo në Perëndimin e ëndërruar, por sidomos në të parën, lajmet me abuzime policore janë një gjë e zakonshme kohë pas kohe, apo në çdo kohë.
Por në Shqipëri nuk vlejnë këto referenca. Në vendin ku një pjesë njerëzish vuajnë mitin e të qënit më fatkeqët në glob, ushqyer po nga miti se Shqipëria është qendra e botës e së keqes, të tillë shembuj nuk vlejnë fare. Sidomos kur këta njerëz janë dhe me mision politik opozitar.
Kështu pra, siç mund të pritej, jetëhumbja e një të riu 25-vjeçar qëlluar nga një efektiv policor, është shndërruar sakaq në zjarrmi politike, duke bërë që Tirana të përjetojë dhe njëherë skena dhune mbi institucione. Dhe është fjala për një incident ku organet, si ato të rendit e si ato hetimore, nuk i kanë “dalë krah” policit, përkundrazi, deri më tani e kanë nxjerrë atë fajtor për tejkalim kompetencash.
Por as kjo nuk vlen. Falanga të rinjsh xhupzinj e kapuç mbi kokë, me në krye një personazh me imazhin e një paramilitari politik në kampin e opozitës, iu sulën institucioneve të shtetit me kuç e me maç, mes tyre dhe ura zjarri, për ta përflakur sërish dhimbshëm imazhin e Shqipërisë.
Risia në marrëzi
Por ka një risi, me element dhelpërak në këtë marrëzi të radhës: mungesa e aktorëve politikë të opozitës në protestë. Nuk besohet të jetë një vetëfrenim etik. Në orët e paradites, rinia e PD-së organizoi një protestë për të ndjerin Rasha, duke ofruar atë variantin e njohur parazit në të menduar dhe artikuluar, të mërzitshëm e krejt pa shije logjike. Thanë një gjë që as vetë s’e besojnë, siç ajo që viktimizimi i Rashës ishte një ekzekutim që lidhej me 8 Dhjetorin anti-komunist dhjetorist(!!!). Vetëm rënia në marrëzi totale, ardhur dhe nga boshësia e mendimit, mund të çojë në fantazi të tilla fyese për çdo intelekt normal.
Përse kjo risi?
Eshtë diçka që nuk ha diskutim ftohtësia ndërkombëtare me opozitën. Eshtë ndër ato çështje që pak trajtohet në përsiatjet apo raportimet politike.
Ditë më parë, Matthew Palmer, njeriu i Uashingtonit në rajon, do ripotenconte zhgënjimin amerikan me opozitën. Ndërkohë, lidershipit opozitar i kanë mbetur si raport me ndërkombëtarët vetëm takimet e brendshme me ambasadorë, diku rutinë apo diku për ndonjë çështje ku i kërkohet ndryshim qasjeje nga ajo që buron prej njeriut hije – Berishës. Kaq. Dhe, një tjetër reagim ndërkombëtar me dënim dhune ndaj institucioneve, ku do ishin në krye aktorë klasikë opozitarë, do ishte një thellim i kësaj krize të dukshme e të qartë.
Një “George Floyd” opozitar
Nuk do asnjë sforcim fakti se te i ndjeri Klodian Rasha, opozita po tenton të krijojë “George Floyd-in” e saj politik. E pse jo, edhe një “21 janars” të sajin. Nuk dihet se ç’sentimente politike kanë të afërmit të riut, nëse janë me këtë apo atë parti, por kanë dhe ata një përgjegjësi në këtë rast, që i vë në sprovë morale, për të zgjedhur nëse do ia dhurojnë opozitës evlatin e tyre të ndjerë si municion politik. Sepse, mbi shumë paqartësi që ka akti i asaj nate, se në ç’kushte ka qëlluar efektivi mbi të riun, ka një gjë mjaft të qartë, atë që plumbat nuk ka asnjë arsye të kenë qenë politikë, qoftë dhe qeveritarë, pasi janë shkelje policore të llojit “kudo e në çdo kohë”. As sosja e George Floyd-it nën trupat e katër policëve nuk kishte asnjë lidhje me Trump dhe nuk ka ndodhur vetëm nën Trump. Pasoja: SHBA prodhuan një histori të turpshme reagimi anarkik majtist në zemër të demokracisë. /tesheshi.com/
