Nga Blendi Gashi
Luftoi për çlirimin e vendit dhe u përballë edhe me Hagën e cila e dënoi me 13 vjet burg. Por nga sot ai do të jetojë në botën tjetër. Është ky ish-ushtari i UÇK-së, Haradin Bala që papritur ndërroi jetë sot në moshën 61-vjeçare.
Ai do kujtohet si njeriu që luftoi për çlirimin e vendit, por edhe si i gjallë nuk e gëzoi lirinë.
Për dallim nga shumë ish-komandatë kishte jetë të vështirë edhe paslufte, pasi nuk vrapoi si shumë të tjerë pas posteve politike e pasurisë.
Ndërsa më 30 nëntor të 2005-tës Fatmir Limaj e Isak Musliu u liruan nga të gjitha akuzat për krime lufte, Haga e gjeti fajtor Haradin Balajn, në pikat 4 – torturë (shkelje e ligjeve apo zakoneve të luftës), në pikën 6 – trajtim mizor (shkelje e ligjeve apo e zakoneve të luftës) dhe në pikën 10 të aktakuzës – vrasje. Për këtë proces gjithsej u zhvilluan 88 ditë gjyq.
Ai vuajti dënimin prej 10 vitesh në Hagë, pesë vitet e fundit në Francë, ndërsa i janë falur tre vjet nga Haga.
Pas vuajtjes së dënimit Bala refuzoi leje qëndrimin francez, vetëm pse me padurim priste te kthehej në Kosovë.
Në një nga intervistat ai kishte treguar për jetën e vështirë paslufte, por ishte çdo herë krenar për atë që ka bërë.
“Jam krenar për të kaluarën time. Kam mbetur kështu i varfër, po krenar. Askujt nuk ia ka ndie për mu – po flas për ata që është dashur t’ua ndiejë e të kujdesën për mu e familjen time. Po nejse”, kishte thënë ai.
Balaj, edhe pse jo aq aktiv në politikë ishte anëtar i partisë NISMA të Fatmir Limajt, për çka ky i fundit e ka quajtur humbje të madhe për vendin vdekjen e ish-bashkëluftëtarit dhe bashkëpartiakut duke thënë se ishte “një njeri i drejtë dhe punëtor që dha një kontribut të madh në luftën e lavdishme të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe në procesin e shtetndërtimit të vendit si dhe në forcimin dhe konsolidimin e partisë NISMA”.
Bala, i lindur në një familje të përndjekur nga Serbia…
Haradin Bala rrjedh nga nga një familje e ndjekur politikishtë nga UDB serbe. Babai i tij, Selman Bala qysh në moshën e fëmijërisë i priu fati jo i mirë, për të mos shijuar rininë me bashkëfshatarët e vet, pasi u detyrua të shpërngulet së bashku me Selmanin dhe iku në shtetin amë, në Shqipëri rreth vitit 1929 ku jetoi për 14 vite me radhë deri në vitin 1944 ku edhe fillon këngën me për vite të tëra.
Në vitin 1960, babai i Haraedin ndërpreu këngën, jo vetëdëshira, por u dënua nga UDB-a e Serbisë me tri vjet burg. Pas lirimit iu bashangjitë Rapsodit Rizah Bllaca për një vit e gjysmë.
