Profesori universitar francez Jean-Pierre Filiu tha në rubrikën e tij në gazetën Le Monde se banorët e Rripit të Gazës janë bllokuar në një ngërç të trefishtë për dy dekada – izraelite, humanitare dhe palestineze – duke arritur sot në një fatkeqësi humanitare të paprecedentë.
Kolumnisti u shpreh se situata në Gaza është e patolerueshme dhe se e gjithë bota po e toleron prej disa muajsh në mënyrë aktive apo pasive. Nëse një gjë e tillë do të kishte ndodhur në Francë, shkalla e viktimave njerëzore do të kishte kaluar tashmë një milion të vrarë, duke përfshirë rreth 400,000 fëmijë.
Ai shpjegoi se këto humbje mund të dyfishohen ose trefishohen, për shkak të kombinimit vdekjeprurës të bombardimeve të vazhdueshme, rritjes së urisë dhe përhapjes së epidemive në popullatën që po vdes.
Kjo tragjedi, që përkeqësohet dita-ditës para syve të gjithë botës – siç thotë ky historian dhe profesor i shkencave politike – është pjesë e një ngërçi të trefishtë afatgjatë, në të cilin vuajnë 2.3 milionë gra dhe burra, të bllokuar në një burg të hapur për gati dy dekada.
Ngërçi i Izraelit
Ky ngërç i parë filloi me vendimin e kryeministrit izraelit Ariel Sharon në shtator 2005 për të tërhequr ushtrinë dhe kolonët izraelitë nga Rripi i Gazës pas 38 vitesh pushtim, pa asnjë konsultim me Autoritetin Palestinez, në mënyrë që të bllokonte rrugën drejt krijimit të një shteti palestinez në Bregun Perëndimor dhe Rripin e Gazës, beson autori.
Me bllokimin e Rripit të Gazës në qershor 2007, Hamasi forcoi kontrollin e tij në Rrip dhe Izraelit iu mundësua të mbante një raport prej 1 me 20 apo edhe 100 humbje ndaj palestinezëve gjatë konflikteve të njëpasnjëshme në Gaza. Kjo ishte deri në sulmin e 7 tetorit 2023. Por sulmet e vazhdueshme kanë bërë që Izraeli të rifitojë numrin e mëparshëm të viktimave, falë sulmeve pa dallim, në shkallë të gjerë që shkatërruan Rripin e Gazës në vend të Hamasit.
Bllokim humanitar
Bllokimi i dytë është rezultat i refuzimit të “komunitetit ndërkombëtar”, përkatësisht Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimit Evropian, për t’i dhënë një zgjidhje politike sfidës së quajtur Gaza dhe për ta parë atë vetëm si një problem humanitar që duhet menaxhuar bujarisht dhe në mënyrë efektive.
Në vend që të kërkojnë fundin e rrethimit të Izraelit, i cili është një akt lufte siç përshkruhet nga ligji ndërkombëtar, donatorët perëndimorë janë vendosur të përpiqen të zvogëlojnë ndikimin e tij në popullatën civile, duke dënuar kështu popullsinë e Gazës në një jetë të brishtësisë dhe paqëndrueshmërisë.
Bllokimi palestinez
Bllokimi i tretë vjen nga refuzimi i presidentit të Autoritetit Palestinez Mahmud Abbas për të shkuar në Gaza në qershor 2007, pasi Hamasi mori pushtetin atje, dhe nga zgjedhja e tij për t’ia lënë atë fatit. Ai vazhdimisht kundërshtoi propozimet për lehtësimin e bllokadës, e cila, sipas tij, ishte në interes të Hamasit. Ai gjithashtu anuloi zgjedhjet në prill 2021, të cilat mund të kishin çuar në humbjen e Hamasit në Gaza, thotë kolumnisti.
Sigurisht, kjo mbyllje e horizontit politik palestinez, sipas tij, është në interesin e atyre që mbështesin dhunën e tepruar në Gaza, larg nga inkurajimi i unitetit të fraksioneve palestineze, veçanërisht pasi udhëheqësi palestinez më popullor Marwan Barghouti, anëtar i Organizatë për Çlirimin e Palestinës dhe lëvizja Fatah, është e burgosur në Izrael që nga viti 2002.
Për sa kohë të zgjasë ky ngërç i trefishtë – thekson ky kolumnist – makthi do të përkeqësohet në Gaza, megjithëse e vetmja alternativë është e njohur mirë, që është imponimi i një zgjidhjeje me dy shtete ndaj lidershipit të dështuar historikisht izraelit dhe palestinez. Përndryshe, më e keqja është e pashmangshme dhe Europa do të paguajë një çmim të rëndë për të. /tesheshi.com/
