Adriatik Llalla nuk është qa tuhaf sa ç’duket. Mund të shfaqet i tillë në raport me pritshmëritë e publikut për të parë pas hekurave “peshkaqenët” e frikshëm të korrupsionit, apo bosët e krimit; por për lojra me sfond politik në shërbim të instancave të ndryshme, shfaq një përkushtim të frikshëm.
E tashmë, ai dhe ambasada amerikane në Tiranë, kanë marrëdhënie të ndera; apo më mirë të thuhet se nuk kanë marrëdhënie fare, që prej fillimit të vitit.
Burime diplomatike bënë të ditur se gjithçka ka ardhur nga “djegia” e grupit prej prokurorëve të trajnuar në SHBA në çështjet e fshehjes së pasurive nga ana e zyrtarëve të korruptuara.
Prokuroria e Përgjithshme, madje vetë kryeprokurori, premtuan publikisht një vit më parë se së shpejti ky grup do të nisë arrestimet e mëdha.
Siç mësohet, grupi i prokurorëve ka bërë gati mbi 400 dosje të cilat janë seleksionuar e kanë arritur në një rreze të ngushtë prej 200 dosjesh.
Sipas një plani paraprak, ishte përgatitur të përfundojnë në pranga gati 100 zyrtarë e ish-funksionarë për abuzim me detyrën dhe marrje rryshfeti.
Por ky grup prokurorësh të trajnuar në SHBA u shpërndanë nëpër poste të tjera, duke iu shmangur kështu Task Forcës Antikorrupsion, ku u emëruan njerëz krejt të tjerë, sigurisht jo nga grupi i të trajnuarve
Në shtatorin e vitit të shkuar, ishte presidenti Bujar Nishani që nuk i dekretoi prokurorët e komanduar nga Llalla për të hetuar zyrtarët e korruptuar.
Por më pas Prokurori i Përgjithshëm i shkriu fare këtë grup prokurorësh, të cilët përfunduan në cepat e organit të akuzës.
Në muajin prill, lryeprokurori Adriatik Lalla u “gozhdua” në një intervistë publike në Zërin e Amerikës.
Gjithçka ndodhi pasi u ç’montua realisht grupi i prokurorëve të trajnuar në SHBA, e që drejtoheshin dhe koordinoheshin nga Gjon Vucaj, shqiptaro-amerikani që ka mbërritur të ndihmojë Prokurorinë shqiptare.
Llalla, i cili hasi edhe rezistencën e Nishanit, largoi dhe zëvendësoi skuadrën e drejtuar nga Dritan Rreshka, e cila kishte kaluar në sitë 400 dosje korrupsioni në administratë.
Prej këtij fakti, kryeprokurori Adriatik Lalla, doli në publik dhe paralajmëroi arrestime të nivelit të lartë.
Mirëpo në verë, presidenti Bujar Nishani refuzoi të dekretonte emërimin e prokurorëve antikorrupsion dhe në atë çast pritej nga SHBA që të kishte rezistencë nga Llalla.
Pas hezitimit të Nishanit, pati një distancim publik të ambasadorëve të SHBA dhe BE-së ndaj Presidenit.
Por nuk kaloi shumë dhe kreu i Akuzës shqiptare largoi fare grupin e përgatitur për të arrestuar politikanët.
Gjatë një vizite në SHBA të Adriatik Llallës ndodhi dhe përplasja e madhe me ambasadën amerikane.
Një ditë pasi kishte shkuar në Uashington, mediat shqiptare botuan lajmin, duke u referuar te organi i Akuzës se kryeprokurori është takuar me zyrtarë të FBI-së dhe DEA-s.
Pas kësaj, erdhi përgënjeshtrimi zyrtar i ambasadës amerikane dhe intervista në VOA që e nxori hapur në publik konfliktin e amerikanëve me Prokurorin e Përgjithshëm dhe faktin që Uashingtoni nuk po e honeps atë, më saktë mënyrën se si ai po punon në krye të Akuzës shqiptare, që sot më shumë se kurrë është në qendër të vëmendjes.
Por përveç SHBA-së, ishte edhe BE-ja e gatshme të sillte një grup prokurorësh.
Nga Spanja, Kroacia dhe Rumania, do të vinin njërëzit për të asistuar forcën e drejtuar nga Dritan Rreshka e cila po përgatiste dosjet që do të kërcisnin prangat në duart e zyrtarëve të lartë shqiptarë.
Në krah të grupit të prokurorëve do të ishte dhe ILDKP-ja, e cila ka depozituar paditë e para ndaj tre deputetëve të Kuvendit dhe një gjyqtari shumë të rëndësishëm. Kështu, Inspektorati ka paditur për fshehje pasurie: Tom Doshin, Mark Frrokun, Arben Frrokun, si dhe kreun e Gjykatës së Apelit të Tiranës, Alaudin Malaj.
Një prokuror amerikan i FBI-së ka qenë konsulenti kryesor i Grupit Antikorrupsion që u instalua fillimisht në Prokurorinë e Krimeve të Rënda. /tesheshi.com/
