Një president që u rrëfen gazetarëve se ka me qindra milionë dollarë në llogari jashtë vendi, e që nuk dëshiron të paguajë taksat e vendit të tij, e që pranon se po i bën këto deklarata nën regjistrim: një fat i pabesueshëm, një scoop ndërkombëtar, unik në karrierën e një reporteri.
Në këto kohë të rrjedhjes së informacionit dhe dokumenteve gjithçka duket e mundur, i gjithë bordi editorial i “New Jork Times mblidhet në sallën e thirrje- konferencave për të dëgjuar Petro Poroshenkon ndërsa lëshon deklarata, që kur të publikohen, do të shkatërrojnë reputacionin e tij në atdhe dhe në pjesën tjetër të botës.
E gjitha mund të dëgjohet në një regjistrim të publikuar në Youtube – sa para ka jashtë vendit, zëri i Poroshenkos rrëfen me sinqeritet se ka rreth 500 milionë.
Pyetjes nëse dëshiron t’i kthejë në atdhe dhe të paguajë taksat për t’u dhënë të gjithëve një shembull transparence, presidenti i përgjigjet pa druajtje: “Jo, Ukraina nuk është një vend financiarisht i sigurtë dhe askush nuk dëshiron të mbajë para atje nuk i ka të sigurta.
I ngacmuar nga penat e “New Jork Times”, këmbëngul: “Unë paguaj taksa në ardhe si funksionat shtetëror, paguaj nga rroga ime si president, nuk kam asgje me vlerë, përveçse një Leksusi të vjetër në garazh. Fitimet si sipërmarrës nuk kanë të bëjnë, është një ndërmarrje private ku secili është i lirë të sillet se beson se është më mirë”.
Nuk është shumë e qartë se në cilën pikë të intervistës, “New Jork Times” nis të ketë dyshime. Por për të qenë brenda lojës, thërrasin personat që intervistuan në telefon “zotin president”. Në fakt, disa dyshime mund të kishin lindur që nga fillimi, kur në gazetë mbërriti një letër me stemën e presidencës së Kievit. Me një firmë të ndërlikuar të presidentit Poroshenko. Kreu i shtetit ukrainas protestonte me edukatë ndaj një editoriali të publikuar në të përditshmen amerikane disa ditë më parë, që akuzonte liderin ukrainas se nuk po luftonte korrupsionin siç kishte premtuar dy vjet më parë pas revolucionit në shesh.
Agjencitë e kishin plasur tashmë lajmin se Poroshenko kishte kërkuar të drejtën e komentit, duke e përcaktuar një lëvizje të re “në luftën hibride të rusëve” kundër Ukrainës, ndërsa më pas shfajësohej me “New Jork Times”: “E respektoj dhe e lexoj rregullisht këtë gazetë, nuk kisha për qëllim përfshirjen tuaj në fushatën kundër Ukrainës”. Gjithçka është në vend: një president i deklaruar filoamerikan kërkon të shlyejë gafën dhe kërkon një thirrje-konferencë me shefat e gazetës për të shpjeguar arsyet e tij.
Gjërat e çuditshme janë të shumta. Një intervistë e këtij lloji, zakonisht kalon përmes kanaleve diplomatike, ndërsa ambasada ukrainase nuk bëhet e gjallë. Adresa e postës elektronike të zyrës së shtypit të presidentit është në gmail, por edhe pse ish-republika sovjetike mund të jetë një komb në krizë, nuk mund të mendosh se është deri në këtë pikë. Në fund, në momentin e lidhjes telefonike zbulohet se Poroshenko flet në rusisht dhe se fjalët e tij përkthehen nga një përkthyes në anglisht, pavarësisht se dihet që lideri ukrainas flet një anglishte të kënaqshme dhe se nuk flet rusisht në pritjet zyrtare ashtu sikundër gjithë politikanët e tjerë të Kievit.
Firma në letër kalk është kopjuar nga ajo që ndodhet në Google. Por janë sidomos fjala “Poroshenko” që ka zgjuar dyshimet, aq sa në vend të botojë deklaratat e bujshme të tij, gazeta nis hetimet.
Roli i Sergeit
Nga numri i telefonit që shfaqet në letrën e Poroshenkos së prezumuar, përgjigjet në rusisht – me theks moskovit, nënvizon e përditshmja – një farë Sergei që pohon se është funksionar i shërbimeve sekrete ukrainase i ngarkuar për të inskenuar intervistën falco për më pas të diskreditojë “New Jork Times”. Përse?, e pyet atë gazetari Carol Giacomo.
“Sepse Poroshenko ishte i zemëruar për editorialin dhe dëshironte ta diskreditonte”. Sergei misterioz këmbëngul se po pohon të vërtetën “pasi kishte qenë nën kërcënim” dhe se tashmë duhet të zhduket nga Kievi. Zyra e shtypit, ajo e vërteta, e Poroshenkos thotë se bëhet fjalë për një provokim të shërbimeve sekrete ruse si mënyrë për ta futur në telashe presidentin ukrainas që tashmë është impenjuar prej një jave për t’iu përgjigjur zkuave të kritikëve të tij pasi kishte dalë i përfshirë në skandalin Panama Papers.
Ish-manjati i çokollatës
Në jetën përpara se të bëhej president i Ukrainës, Poroshenko ishte manjati i çokollatës, e pavarësisht premtimeve, duket se nuk është çliruar akoma nga perandoria e tij e ëmbëlsirave Roshen. Llogaritë offshore krijuar në Panama, me gjasa, duhet të shërbenin për transferimin e pasurisë, edhe pse nga dokumentet nuk rezultojnë transferime parash. Kjo e dhënë nuk e ka penguar Putinin të ironizojë publikisht mbi “oligarkët e mbetur në pushtet dhe presidentët që kanë para në Panama”. Përgatiti: Juli Prifti – /tesheshi.com/
