Vetëzgjedhja e Ramës edhe si ministër i Jashtëm, duke u shoqëruar dhe me një replikë rasti në distancë mes presidentit dhe kryeministrit, gjithnjë për rastin Cakaj, ka rikthyer vëmendjen te një precedent që përsëritet për herë të dytë. Pas Lleshajt, Meta refuzon Cakanj, por ndryshe nga gjenerali, te i cili u kap për aspektesh tekniko-ligjore, te i riu kosovar ka një qëndrim të qartë politik, të cilin – dhe ky duhet të jetë apo është debati – Kushtetuta mund të mos ia njeh, a siç thonë konstitucionalistët e pavarur, nuk ia njeh. Ndaj dhe Rama pret me padurim rithemelimin e Gjykatës Kushtetuese, për “t’i larë hesapet” nëpërmjet saj me kreun e shtetit; pra ligjërisht.
Megjithatë, në Kosovë, siç dhe në Shqipëri, një pjesë e përshëndesin vendimin e Metës, pa iu futur shumë aspektit kushtetues.
Publicisti Milazim Krasniqi, thotë se paçka arsyeve të vërteta të refuzimit, nëse për shkak të Ramës apo të Cakajt si staturë e kontestuar, ky i fundit nuk mund ta meritojë drejtimin e diplomacisë shqiptare.
“Unë e kam dëgjuar një intervistë të Cakajt me Baton Haxhiun. Me pasionin e tij për t’u treguar si shumë i dijshëm, vërtet më është dukur emocionalisht i papjekur, bile edhe qesharak. Arsyet specifike të refuzimit nga Meta nuk i di, por bindja ime e thellë është se vendimi i presidentit Meta është vendimi i duhur. Pa u marrë me aspekte të tjera, mendoj se në këtë rast personi Cakaj ka pasur mungesë të integritetit, sepse është dukur si kukull në duart e Ramës e Haxhiut. Dhe e ka paguar çmimin e rolit që ka zgjedhur”, shprehet Krasniqi.
Po ashtu dhe Arbër Vokrri, opinionist afër Vetvendosjes, edhe pse beson se Cakaj është viktimë e sherrnajës së Tiranës, ai thotë se aspiranti për ministër të Jashtëm ka arsye për të mos u konsideruar viktimë.
“E kam të vështirë të besoj në merakun kombëtar të klasës politike në Republikën e Shqipërisë, prandaj arsyen e përplasjes aktuale nuk do ta kërkoja andej. Pra më parë mund të besoj që është fjala për një ngatërresë të radhës brenda sherrnajës që e përmendni, por kësaj here me një argumentim më të qëndrueshëm e më të pranueshëm për publikun. Por Genti nuk mund të jetë viktimë. Ai me vetëdije i është futur kësaj loje. Në këto momente e kemi një ndarje të madhe ideore në skenën politike shqiptare në Ballkan. Njëra palë beson në sipëraninë e ruajtjes së territoreve me cmimin e vonesës së bashkimit kombëtar, kurse tjetra në sipëraninë e bashkimit më të shpejtë kombëtar me cmimin e humbjes së territoreve. Pala e parë e ka shumicën, kurse e dyta përfaqësohet nga Hashim Thaci, Edi Rama dhe Baton Haxhiu – ky i fundit i maskuar si gazetar. Genti është futur me vetëdije të plotë në mesin e kësaj tredhes së dytë, andaj nuk do a quaja viktimë”, shprehet Vokrri.
Po ashtu, Krasniqi nuk parapëlen as theksimin e identitetit krahinor të Cakajt, të qënit kosovar, që sipas tij është diçka abuzive.
“Kjo nuk është mënyra adekuate që e mundëson përfarimin e madje as bashkëpunimin ndërshtetëror ndërmjet Shqipërisë e Kosovës. Kështu si janë raportet sot, nuk ka asnjë bazë ligjore që Kosova të ketë përfqësues të saj në qeverinë e Tiranës. Thjesht, nuk ka asnjë mekanizëm legal kushtetues a ligjor, që do ta mundësonte një gjë të tillë. Prandaj, emërimet e tilla, dekretimet a mosdekretimet e tilla, nuk kanë të bëjnë aspak me Kosovën, pra as me raportet ndërmjet dy shteteve tona. Kanë të bëjnë me shtetas të Shqipërisë. Theksimi i prejardhjes nga Kosova, në rastin konkret ka të bëjë me politika okulte, që të faturohet diçka gjoja si favor ndaj Kosovës, por për ta përdorur kundër Kosovës. Pa e paragjykuar fare personin Gent Cakaj, të cilin nuk e njoh dhe nuk kam dijeni se ka bërë ndonjë punë të vlefshme në fushën e diplomacisë, politikes e as të shkencës, kujtoj se emërimi i tij nga Rama, ka qenë një emërim me sherr. Ai çuni është viktimë e lojërave okulte të Ramës dhe kompanjonëve të tij. Prandja Cakajn nuk e ka dëmtuar Kosova me asgjë, sepse Kosova nuk e ka deleguar në qeverinë e Edi Ramës”, theksion publicist Milazim Krasniqi. /tesheshi.com/
