Në fundjavë pritet një ofensivë tjetër e “shoqërisë civile” për të protestuar tek Parku i Liqenit Artificial, edhe pse Panama Pappers diket se i ka zbehur pak lëvizjet cetrifugale të politikës.
Duke ndjekur arsyet dhe të fshehtat e përlasjes në zonën e vetme të gjelbëruar të kryeqytetit, tesheshi.com ka mësuar disa prej “skutave” që e bëjnë atë zonë si sheshbetejën më të fuqishme dhe më antagoniste të Tiranës.
Parku evaziv
Gjithçka nis me ligjin. Siç thotë një aksiomë e vjetër, “ligjvënësi i duhur harton aktin që do të shërbejë gjithmonë në funksion të njerëzve”. Ndërkohë, tek ne ligjen bëhen në funksion të interesave që përfaqësojnë njerëz të caktuar.
Në dispozitat ligjore për Parkun Kombëtar të Tiranës theksohet se kufiri i tij është deri ku përfundon sipërfaqja e gjelbëruar. Pra, me këtë artific, nëse ndodh diçka me sipërfaqën e gjelbëruar, bien gjethet apo thahet bari, kufiri i Parkut Kombëtar ndryshon dhe ai truall kthehet në territor për rrugë, ndërtime, kafene, disko, e gjithçfarë tjetër.
Ndryshimi i parë i këtij kufiri është bërë pas vitit 2015 kur Universitetit të Tiranës humbi një pjesë të territorit të saj për herë të dytë, se e para ishte dhënia e truallit për Sheratonin.
Ndërkaq, me kërkesën e bashkisë së Tiranës në vitin 2014, Komiteti i Digave të Mëdha miratoi planin që parashikonte ndërtime poshtë digës së liqenit artificial. Poshtë digës sot ndodhen disa lavazhe dhe lokale démodé që priten të prishen këto ditë nga bashkia e Tiranës.
Ndërkohëm po këto ditë është një gjyq në Gjykatën Administrative të Apelit, për të cilin zëra thihet se do t’i japë të drejtë ndërtuesit për një pallat 17 katësh tek diga.
Nëse ndodh kjo, atëherë ndodh që tek diga është nisja e një rruge që i bie në mes të parkut të liqenit artificial dhe përfundon tek Fakulteti Filologjik, pikërisht ku sot po ndërtohet në mënyrë intensive, ku sondat po shpojnë 24 orë në 24 në një pallat 13 katësh që është folur që zotërohet nga një prej “bigëve” të lobit ekonomik të Shqipërisë.
Me këto dy pallate ndryshon dhunshëm një realitet urbanistik, ambjental dhe ekonomik.
Kjo rrugë vendos dhe kufirin e fundëm të Parkut Kombëtar të Liqenit dhe e kthen në zonën poshtë Kishës së Shën Prokopit në terren ku do të ndërtohet.
Dhe siç tha kryebashkiaku i Tiranës, Erjon Veliaj në Top Story, në planin e miratuar nga administrata e ish-kryebashkiakut Basha janë planifikuar disa ndërtesa në këtë zonë. Por ndërtimi i këndit të lojrave i futet mes për mes pikërisht këtij të ashtuquajturi “filli të Arjanës”, i cili lë jashtë gjithçka është parashikuar në planin paraprak.
Por edhe vetë këndi i lojrave krijon një artific brenda Parkut të Liqenit. Sepse dashje pa dashje vendos kufirin përfundimtar të Parkut. Poshtë këndit, pra në mes tij dhe Universitetit çdo të bëhet, a do të ndërtohet, kush do të ndërtojë dhe çfarë?!
Në fund të vitit të shkuar u paraqit nga Edi Rama një projekt për ndërtimin e të ashtuquajturës “Portë e Liqenit” ku do të ndërtoheshin edhe ndërtesa zyrash publike. Por ky plan u sulmua fuqimisht nga shumë veta, në veçanti LSI-ja, e cila është kthyer në një nga kundërshtueset më të fortë të këndit të lojrave nga Veliaj.
Këto janë vetëm një pjesë të interesave që përkthehen në miliona e miliona euro. Fjalët e tjera nuk vlejnë; lufta nuk është për oksigjenin por për paratë…
Përgatiti: Ylli Pata – /tesheshi.com/
