Vetëvendosje pritet të marrë pushtet; pra pritet të jetë vendimarrëse, në shumë sektorë. Pritet të jetë firmëvënëse në shumë akte, rutinore apo me peshë, të cilët do e vënë për përgjegjësisë jo thjesht shtetërore e politike. Pas gati dy dekadash duke bërë rebelen, gati për çdo gjë, asaj do i duhet të provojë aftësinë në vendimmarrje, sa sa inteligjente e vizionare do jetë. Do hasë dhe ajo kundërshti, me patjetër, pasi është e pashmangshme nga vetë ligjësia politike, e do kërkojë nga kundërshtarët standarte demokratike që vetë ajo i ka shkelur. Kjo vlen sidomos për vendimmarrje me peshë nacionale.
Kur është fjala për Kosovën, kauzat nacionale janë më impaktive se sa ato të natyrave shtetformuese apo zhvillimore. E këtu do shihet talenti pragmatik i Albin Kurtit, nëse e ka apo jo, pas atij teorik në shpjegimin e çështjeve, sidomos në raport me Serbinë. E kjo pozitë e tij e tanishme, me një këmbë në vendimmarje qeveritare, nuk ja lejon sjelljen si shoqëri civile.
Protesta e VV-së së Tiranës mbrëmjen e së premtes kundër vizitës së Vuçiçit, ishte e gjitha e përmasave naive, të atyre që si shoqëri civile, të dënuar mos jenë kurrë vendimarrës, ndaj dhe ofrojnë shfaqje folklorike pa sens realiteti.
Edhe me ca profesorë mes turmës, VV-ja e Tiranës tregoi folklorizimin naiv, që, nga mendimi kinse akademik mbi sfidat rajonale, e ndan një fije tejet e hollë, pa e kuptuar se ku nis njëra e mbarron tjetra.
Ata profesorët e VV-së së Tiranës, duhet të kenë minumin e kulturës politike e diplomatike, për të kuptuar në radhë të parë se që të dyja janë shah; si të tilla i ka kultivuar e i njeh historia, e të tilla vijonë të jenë në funksion të rregullimit të papajtueshmërivë apo konflikteve në këtë botë. Mjaft fakti se pas pak kohësh, Albin Kurti do jetë i detyruar që të ulet po me Vuçiçin e poshtër që mohon krimet serbe, për të luajtur dhe ai shahun e tij.
Vuçiç nuk ka përbërë ndonjë suprizë me Raçakun. Qëndrimet e tij ndaj se djeshmes e ndaj të sotmes në raport me Kosovën, i ka të hapura, të qarta. Ndryshimi është se na parim kërkon paqe e shprehet i gatshëm të negociojë me të. Pra, ka lënë të hapur një linjë komunikimi me ata që nga zemra i urren, por që politikisht i pranon. Siç do pranojë dhe Abin Kurtin.
Se sa e dalë boje është kjo sjellje politike me nacionalizëm vulgar, është e nevojshme të kujtohet se vite më parë, PD në opozitë i vërsulej Nanos për një takim të tij me Milosheviçin në Kretë. Nuk thuhej asgjë mbi përmbajtjen e bisedës mes tyre, por shitej, siç sot, në takimet Rama-Vuçiç, thjesht aspekti sipërfaqësor, qasja sempliste, me të cilën ushqehen turmat që kanë përtaci mendimi.
Më pas, kohët e vërtetuan se pushteti i Nanos kish qenë suporti më i madh i UÇK-së.
Po me Millosheviçin u takua, nën zjarrin e luftës, edhe Rugova i ndjerë. E sot ai, vijon të përnderohet nga masa më e madhe e kosovarëve.
Siç shihet pra, standarti nuk është i njëjti në gjykim.
Sa për shoqërinë civile, asaj që protestoi apo po proteston para kryeministrisë, kjo është thjesht zeja e tyre, qoftë dhe sporti i tyre. Përgjithësisht nuk dijnë se ç’kërkojnë, pasi përgjithësisht nuk janë të aftë të japin asgjë.
Ekziston një shprehje sipas së cilës “femrat e paafta bëhen gazetare e meshkujt e paaftë bëhen DJ (dixhej). Kësaj i duhet shtuar dhe ajo që “njerëzit e paaftë politkisht, bëhen shoqëri civile”. /tesheshi.com/
