Synimi i kryeministrit izraelit Benjamin Netanyahu që nga dita e parë e sulmit të tij hakmarrës ndaj Gazës, i nisur 16 muaj më parë, ishte një gjenocid me qëllim spastrim etnik, gjë që nuk ia arriti.
Aleati i tij në gjenocid gjatë 15 muajve të luftës ishte ish-presidenti i Shteteve të Bashkuara, Joe Biden. Aleati i tij në spastrimin etnik, apo në planifikimin e persekutimit të palestinezëve, është presidenti aktual i SHBA-së, Donald Trump.
Biden siguroi bomba një tonëshe për të kryer gjenocid, ndërsa Donald Trump vendosi të armatoste Izraelin me bomba edhe më të fuqishme 11 tonëshe, bomba të shkatërrimit në masë, me një rreze prej një milje – për të inkurajuar më tej eksodin e popullsisë palestineze.
Biden pretendoi se Izraeli po ndihmonte popullin e Gazës duke bombarduar enklavën, duke shpjeguar se qëllimi i shkatërrimit të Gazës ishte zhdukja e Hamasit. Trump pretendon se po ndihmon popullin palestinez duke e dëbuar nga Gaza, sepse, siç thotë ai, nuk është më e sigurt dhe e pamundur të jetosh atje.
Biden e quajti shkatërrimin e 70 për qind të ndërtesave në Gaza vetëmbrojtje. Trump deklaron shkatërrimin e 30 për qind të mbetur të Gazës me një kërcënim “prej ferri”.
Biden pretendoi se “po punonte pa u lodhur për një armëpushim” ndërsa për muaj të tërë inkurajonte Izraelin të vazhdonte të vriste fëmijët palestinezë.
Trump pretendon se ka negociuar një armëpushim, megjithëse ai i ka kthyer shpinën shkeljes së kushteve të armëpushimit nga Izraeli, i cili vazhdon të qëllojë mbi palestinezët në Gaza dhe Bregun Perëndimor. Izraeli e shkeli marrëveshjen në çdo aspekt dhe Trump qëndroi fort pas këtij shteti më të dashur amerikan, ashtu siç bëri Biden para tij.
Netanyahu dhe Trump po punojnë pa u lodhur për të thyer marrëveshjen e armëpushimit dhe për të rinisur një fushatë vrasjesh dhe persekutimi të palestinezëve.
Burimet izraelite zbuluan se qëllimi i Netanyahut ishte të sabotonte armëpushimin përpara se të arrinte fazën e dytë, kur trupat izraelite pritet të tërhiqen plotësisht nga enklava dhe të fillojë rindërtimi.
Hamasi këmbënguli për lirimin gradual të pengjeve pikërisht për të fituar kohë, duke e ditur se Izraeli do të ishte i etur të rifillonte vrasjen sapo t’i kthente pengjet në shtëpi.
Plani për dëbimin e plotë të palestinezëve nga Gaza u konceptua 18 vjet më parë
Donald Trump tronditi të gjithë botën me njoftimet e tij brutale se do të dëbonte palestinezët dhe do të pushtonte Gazën. Me kërcënimet e tij tronditëse, ai linte përshtypjen se askush para tij nuk ishte përpjekur të arrinte të njëjtat qëllime.
Megjithatë, Donald Trump nuk po sjell asgjë të re duke bërë thirrje për spastrim etnik të palestinezëve në Gaza. Ajo që është e ndryshme është se ai është jashtëzakonisht i hapur për politikën e gjatë të SHBA-së.
Izraeli ka pasur gjithmonë plane për të dëbuar palestinezët nga Gaza në Egjipt dhe nga Bregu Perëndimor në Jordani.
Por, për të qenë më të saktë, Uashingtoni ka qenë plotësisht i përfshirë në gjysmën e projektit të dëbimit të palestinezëve nga Gaza që nga fazat e mëvonshme të administratës së dytë presidenciale të George W. Bush, në 2007.
Çdo president amerikan, duke përfshirë Barack Obama-n, i bëri presion liderit egjiptian të kohës që të lejonte Izraelin të dëbonte popullsinë e Gazës në Sinai – dhe çdo herë u kundërshtua.
Ky sekret i hapur nuk është i njohur për publikun për të njëjtën arsye që çdo analist dhe politikan perëndimor tani pretendon të jetë i tronditur që Trump në fakt po e thotë hapur.
Pse? Sepse ai plan tani është paketuar shumë brutalisht në ofertën vulgare të tregut të pasurive të paluajtshme të Trump në mes të armëpushimit të supozuar.
Udhëheqësit perëndimorë shpresonin se spastrimi etnik i Gazës do të kryhej me më shumë dinjitet, domethënë në mënyrë më të qetë, në një mënyrë “humanitare” që do të ishte më efektive në mashtrimin e publikut perëndimor dhe ruajtjen e pretendimit të Perëndimit për të mbrojtur vlerat civilizuese kundër barbarisë së supozuar palestineze.
Që nga viti 2007, projekti i përbashkët i spastrimit etnik të Uashingtonit dhe Izraelit njihet si “Plani i Gazës së Madhe”.
Rrethimi i enklavës së vogël nga Izraeli, i cili filloi në fund të vitit 2006, ishte krijuar për të krijuar aq shumë vuajtje dhe varfëri, saqë vetë palestinezët do të kërkonin të largoheshin nga një vend i tillë.
Pastaj Izraeli filloi të formulonte një të ashtuquajtur “dietë urie” për banorët e Gazës, me ca pak kalori sa për t’i mbajtur ata gjallë.
Perceptimi i Izraelit për Gazën ishte se ajo ishte si një tub i shtrydhur pastë dhëmbësh. Ata besonin se nëse Egjipti pranonte të hapte kufirin, popullsia palestineze do të vërshonte e dëshpëruar në Sinai.
Çdo president egjiptian është presionuar për t’u dorëzuar. Por të gjithë kanë refuzuar.
Egjipti nuk kishte iluzione për atë që ishte në rrezik pas 7 tetorit 2023. Është plotësisht e qartë se rrafshimi i Gazës nga Izraeli ishte projektuar për të shtrënguar tubin aq shumë deri në mbarrim.
Që në fillim, zyrtarë si Gior Eiland, ish-këshilltari i sigurisë kombëtare i Izraelit, kanë thënë publikisht se qëllimi është që Gaza të bëhet “një vend ku asnjë qenie njerëzore nuk mund të ekzistojë”.
Një javë pas sulmit të Hamasit ndaj Izraelit më 7 tetor 2023, zëdhënësi ushtarak izraelit Amir Avivi i tha BBC-së se Izraeli nuk mund të garantonte sigurinë e civilëve në Gaza. Ai shtoi: “Ata duhet të lëvizin në jug, në gadishullin e Sinait”.
Të nesërmen, Danny Ayalon, i besuari i Netanyahut dhe ish-ambasador izraelit në SHBA, përforcoi këtë pretendim: “Ka hapësirë pothuajse të pafundme në shkretëtirën e Sinait… Ne dhe komuniteti ndërkombëtar do të përgatisim infrastrukturën për tendat”.
Ai përfundoi: “Egjipti do të duhet të luajë sipas rregullave.”
Në të njëjtën kohë, Financial Times raportoi se Netanyahu kishte lobuar në Bashkimin Evropian për idenë e zhvendosjes së palestinezëve nga Gaza në Sinai me pretekstin e luftës.
Disa anëtarë të BE-së, përfshirë Republikën Çeke dhe Austrinë, thuhet se ishin të hapura ndaj idesë dhe e ngritën atë në një takim të vendeve anëtare. Një diplomat evropian i paidentifikuar i tha FT: “Tani është koha për të rritur presionin mbi egjiptianët për të rënë dakord”.
Ndërkohë, administrata Biden dërgoi bomba për të mbajtur presionin.
Egjipti ishte më se i vetëdijshëm se po përballej me një plan të bashkërenduar perëndimor për spastrimin etnik të Gazës. Trump nuk ishte në histori në atë kohë.
Megjithatë, Trump është tashmë thellësisht i njohur me “Planin e Gazës së Madhe” që nga mandati i tij i parë. Raportet nga 2018 sugjerojnë se ai shpresonte ta përfshinte atë në planin e tij të “Marrëveshjeve së Shekullit” për të arritur normalizimin midis Izraelit dhe botës arabe.
Në mars të atij viti, Shtëpia e Bardhë priti 19 vende për një konferencë për të shqyrtuar ide të reja për zgjidhjen e krizës në rritje në Gaza që po sajohej nga Izraeli.
Përveç Izraelit, pjesëmarrësit përfshinin përfaqësues nga Egjipti, Jordania, Arabia Saudite, Katari, Bahreini, Omani dhe Emiratet e Bashkuara Arabe. Palestinezët e bojkotuan takimin.
Disa muaj më vonë, gjatë verës së vitit 2018, Jared Kushner, dhëndri i Trump-it dhe arkitekti i planit të tij për Lindjen e Mesme, vizitoi Egjiptin.
Më pas, siç duket tani, Trump ofroi një zonë të ndërtuar posaçërisht në Sinai me një sistem energjie diellore, një impiant shkripëzimi, porte detare dhe një aeroport, si dhe një zonë të tregtisë së lirë me pesë zona industriale, të financuara nga shtetet e pasura të Gjirit Persik.
Gazetari izraelit Ron Ben-Yishai raportoi në atë kohë se Izraeli kërcënoi të pushtonte dhe ndante Gazën në sektorët veriorë dhe jugorë për të detyruar Hamasin të bashkëpunonte. Kjo është pikërisht strategjia që Izraeli i dha prioritet vitin e kaluar gjatë pushtimit të tij, dhe më pas vazhdoi “pastrimin” e Gazës veriore nga banorët e saj.
Trump gjithashtu ka kërkuar të thellojë krizën në Gaza duke bllokuar në burim pagesat për Agjencinë e Kombeve të Bashkuara për Ndihmën dhe Punët për Refugjatët Palestinë (UNRWA). E njëjta politikë u ndoq në mënyrë aktive nga Izraeli dhe administrata e Bidenit gjatë gjenocidit aktual.
Që kur Trump mori detyrën për një mandat të dytë në Shtëpinë e Bardhë, Izraeli ka ndaluar aktivitetet e UNRWA kudo në territoret e pushtuara palestineze.
Ekipi i Trump-it ringjalli interesin për planin mbi spastrimin etnik të palestinezëve nga Gaza shumë përpara se Trump ta dinte nëse do të fitonte zgjedhjet e nëntorit 2024.
Në mars të vitit të kaluar, pothuajse një vit më parë, Kushner përdori saktësisht të njëjtën gjuhë si Trump tani. Ai vuri në dukje se “nuk ka mbetur shumë nga Gaza në këtë pikë”, se përparësia është “pastrimi i saj” dhe se është një “vijë bregdetare e vlefshme“. Ai këmbënguli se njerëzit e Gazës do të duhet të “zhvendosen”.
Nëse Trump do të ketë sukses në planet e tij për të dëbuar palestinezët nga Gaza varet kryesisht nga Egjipti dhe Jordania fqinje.
Megjithatë, ajo që po ndodh është një ftillim i botës arabo-muslimane për t’u bërë bashkë kundër këtij plani djallëzor me thelb anti-Islam. Sepse Gaza, në një kontekst, është kështjellë islame. Dhe mos harrojmë: pas saj është Turqia, në kulmet e rikthimit të fuqisë së saj planetare. /tesheshi.com/
