Është e qartë tashmë se Zëri i Amerikës ka marrë një kahje të fortë editorial kundër kryeministrit Rama.
Një sërë investigimesh të publikuar së fundi nga media e njohur amerikane, e cila parimisht përcjellë dhe politikën e Uashingtonit, janë tregues i një doze të fortë anti-Rama, por vështirë e identifikueshme se ku i ka rrënjët; nëse te politika e brendshme e shefit të qeverisë shqiptare – thënë ndryshe te cilësia qeverisëse – apo te politika e jashtme e tij. Këtu duhet kujtuar fakti se goditja ndaj Ramës nga VOA nisi muaj më parë dhe në qendër kishte afërsinë personale të tij me presidentin Erdogan, pra një partneritet mes Tiranës dhe Ankarasë.
I pari që u intervistua qe David Phillips, ekspert i Politikës së Jashtme, drejtor i programit për Ndërtimin e Paqes dhe të Drejtat e Njeriut në Universitetin Columbia të Nju Jorkut.
I dyti qe Alon Ben-Meir, një studiues në Qendrën për Çështje Globale të këtij Universiteti.
Që të dy, me një ligjërim të kulluar anti-turk, deri dhe me nuanca islamofobike, qenë po ashtu të troçtë e të ashpër ndaj Ramës.
“Është e ditur që Edi Rama ka lidhje të ngushta me Tajjip Erdoganin. Kjo nuk është në interesin e Shqipërisë. Ai nuk duhet të kërcejë nëpër dasma në Ankara, ai duhet të përqendrohet tek nevojat e qytetarëve shqiptarë. Në fund të fundit Turqia do që t’i përdorë vendet në Ballkanin Perëndimor, për të ri-imponuar programin e tij neo-otoman. Nuk ka interes në mirëqenien e popujve të Ballkanit Perëndimor. Turqisë thjesht i leverdis t’i përdorë ata ekonomikisht, të flasë për një bashkëpunim të madh kulturor, por në fakt është një program që Turqia e ndjek për interesin e vet kombëtar”, deklaroi Davide Phillips.
“Mendoj se udhëheqësit e Shqipërisë, janë të nënshtruar dhe Erdogani është shumë i zoti për të shfrytëzuar çdo lloj dobësie. Ky është njëri element. Elementi tjetër është se ka shumë korrupsion brenda qeverisë vetë dhe në këtë drejtim, tratativat me Turqinë për të përfituar favore nga qeveria turke dhe Erdogani vetë, është diçka që atij i pëlqen dhe që do të donte ta shihte të zgjerohej. Kështuqë ajo që shohim këtu është një reciprocitet interesash mes të dyja palëve dhe mua me duket se tani bëhet fjalë për një axhendë afatgjatë”, do deklaronte Alon Ben-Meir.
Pas intervistave me këto dy emra pati një periudhë qetësie nga VOA, për t’u rikthyer këto jave më një seri shkrimesh të tipit investigativ. Këtu është rasti të kujtohet se VOA vërtet ka mbatjur linja editoriale me qëndrime kritike ndaj pushteteve në Shqipëri, si në vitet ’90 kundër atij komunist – brenda një konteksti të zhvillimeve globale – e si vite më vonë kundër politikave të Berishës si president, për llojin e qeverisjes së PD-së. Por ato janë janë përcjellë ose me anë të reportazhit, ose me anë të intervistave, ose me anë të editorialeve, por asnjëherë me investigime.
Ndërkohë, edhe linja anti-Berisha e mesviteve ’90-të, paçka përqëndrimit te zgjedhjet problematike të 26 Majit, e me vonë te firmat piramidale, si start kishte procesin ndaj 6 minoritarëve pas masakrës së në repartin ushtarak të Peshkëpisë. Uashingtoni qe kategorikisht kundër atij procesi, e ç’prej aty nisi ftohja e madhe.
Pas gjitha këtyre vjen një pikëpyetje: është politika e brendshme apo e ajo e jashtme e Ramës, që rezulton me “shkelje në kallo”. Më saktë a është Turqia apo cenet e qeverisjes në planin e brendshëm, shkaku i turfullimit amerikan – që duhet thënë – i shprehur deri më tani nga Zëri i Amerikës e jo nga Uashingtoni. Së paku politika zyrtare amerikane, edhe pse ende pa një ambasador në Tiranë, qëndrimet publike të të të cilit do ishin një test, vijon të jetë krah Ramës te Reforma në Drejtësi, si investuese kryesore e saj. Deklaratat që dalin heraherës prej saj, i kushtohen pikërisht nxitjes së vijimit të reformës, që përbën dhe një medaljon për Ramën në 5 vjet qeverisjeje. /tesheshi.com/
