U mbushën 33 vjet që nga katastrofa bërthamore në qytetin ukrainas të Çernobilit. Ishte një nga tragjeditë më të mëdha në këtë pjesë të Evropës, që autoritetet sovjetike u përpoqën t’ja fshehin publikut.
Shpërthimi ndodhi gjatë testimit të sigurisë në një central bërthamor që ishte vendosur njëqind kilometra nga kryeqyteti i Ukrainës.
Ekziston një teori sipas së cilës katastrofa u shkaktua gjatë kontrollit të shkallës në të cilën është kërkuar sasia minimale e ujit për ftohjen e reaktorit.
Duke mos ditur se çfarë po ndodh, ukrainasit dhe një pjesë e rëndësishme e popullsisë së Evropës u ekspozuan ndaj grimcave të rrezikshme për dhjetë ditë. Tre dekada më vonë, rrezatimi nuk është ndalur.
Është vlerësuar se një e katërta e kontinentit të vjetër u mbulua nga këto grimca.
Pasojat shëndetësore u ndien më shumë nga bjellorusët sesa nga ukrainasit. Në pjesën jugore të Bjellorusisë pas katastrofës, lindja e parkohshme e fëmijëve u bë më e shpeshtë. Ato lindën me probleme të ndryshme shëndetësore dhe numri i pacientëve me kancerit u rrit me 30 herë.
Thuhet se që në vitin 1975 autoritetet sovjetike e dinin se kishte një dëmtim të pjesshëm të reaktorit 1, i cili mund të rezultonte me shpërthimin e tij, gjë që më pas ndodhi.
Raporti i Kombeve të Bashkuara i vitit 2005 tregoi se më shumë se katër mijë njerëz vdiqën në Ukrainë, Rusi dhe Bjellorusi si rezultat i rrezatimit.
Jo vetëm pati humbje jetësh njerëzore, por mjedisi u dëmtua gjithashtu. Shumë kafshë dhanë shpirtdhe pyjet përreth ndryshuan ngjyrën.
Megjithatë, ekspertët vunë në dukje se gjatë viteve 1990, speciet autoktone që kishin ekzistuar para katastrofës ishin kthyer në zonë. /tesheshi.com/
