Nga Roald A. Hysa
Ai ka qenë dy vjeç kur ka shkuar në stadium për herë të parë për të ndjekur më nga afër Tironën, dhe qysh atëherë nuk është shkëputur më. Arben Mirdita, një tironc puro me një mbiemër që nuk tregon asgjë për prejardhjen e tij ndeshjen e parë që ka ndjekur në jetën e vet ka qenë në një moshë, kur është vështirë të mbash mend gjë. Mirëpo kjo nuk i ka ndaluar dajat e vet, që ta marrin me vete në stadium dhe ta edukojnë me një dashuri të zjarrtë për Tironën dhe Beni kur kujton momente të ndryshme nga skuadra e zemrës i mbushen sytë me lot. Ai është rritur me emrat e mëdhenj të fundviteve 1960 e deri më 1990 e më tej. Një jetë e tërë si ultras, ku ka pasur shumë gëzime, por po aq edhe hidhërime. Ai kujton momentet kur i gjithë stadiumi u ngrit në këmbë kur e la futbollin sulmuesi legjendë i Tironës Petrit Dibra në vitin 1982 në ndeshjen me Vllazninë, e cila u mbyll në barazim.
Ai flet me një respekt të posaçëm për Dibrën si lojtar, por edhe si njeri me vlera, ku nga të gjithë tifozët e kohës njihej si doktori, për shkak se studionte për mjekësi. Të gjithë ultrasit e kohës e donin shumë doktorin, që në ndeshjet e derbit me Partizanin e thërrisnin në zbor që të mos luante kundër Partizanit. Kur kalonte Tit Dibra në Qytetin e Nxënësve për të shkuar në stërvitje në fushën që sot mban emrin Skënder Halili të gjitha femrat e Ndërmarrjes së Mjeteve Mësimore dilnin për ta parë dhe doktori nuk e kthente kokën për të parë asnjërën nga ato. Pikërisht këto ditë kur pritet derbi Partizani- Tirona ai kujton hollësi nga më të ndryshmet, një nga ndeshjet më emocionuese fitorja e Tironës 7 me 3, ku Tit Ramadani do të shënonte 2 gola për Tironën, kurse në fazën e dytë po Ramadani do të luante kundër Tironës me bluzën e kuqe të Partizanit pasi kishte kaluar “një fazë bindëse” si ushtar i thjeshtë në një repart ushtarak të humbur të Burrelit.
Beni ka punuar pjesën më të madhe të jetës së vet në ish-kombinatin e drurit Misto Mame si tapicier deri më 1993. Më pas si inspektor studio në TV Arbëria dhe më 2002 ka hapur një kafe të vogël te shtëpia e vet pranë Kishës Françeskane në Pazar të Ri. Aty ai punon familjarisht dhe njëkohësisht në muret e kafes ai ka varur foto të ndryshme të Tironës ndër vite. Po aty ai i ka mikpritur për një kafe të gjithë legjendat e kaluara të Tironës si Niko Xhaçkën, Ali Memën, Fatmir Frashërin, Ben Çelën, Kola, Bimo, Hodja,Lekbello, Liti e Mirel Josa, dhe kujton me mall profesor Ver Shehun, rahmet pastë. Në kafen e Benit ka qenë për vizitë edhe Armand Duka presidenti i Federatës, dhe të gjithë këta emra që i përmendëm, apo që mund t’i ketë harruar Beni pa na i treguar kanë shijuar mikpritjen karakteristike të tironcit.
Ai i kujton me mall dajat e vet, që ia futën në gjak dashurinë për Tironën, Hasan, Shyqyri dhe humoristin e famshëm Met Beka. Më merrnin rregullisht në stadium qysh të vogël dhe kishe qejf të rrije me këta njerëz për inteligjencën e tyre natyrale, thotë ai, edhe për humorin karakteristik tiranas. “Kur flas për Tironën sikur flas për shpirtin, për zemrën time,”- thotë Beni. Ai kujton se si kur e ka parë ndeshjen e kthimit Tirona-Dinamo e Bukureshtit një javë më pas, kemi bo tifozllëk, sikur po e shikonim live. Ai tregon edhe për fiksimet e tifozit, kur shkonte në stadium me djalin e dajës Fatmirin dhe uleshin në radhën 4, te Karshia afër orës dhe mund t’i shihnim nga afër futbollistët, si Bedri Omurin, Kolën etj., dhe hynim në rol si trajner, duke iu bërtitur kaloje topin majtas, apo e ke të lirë Agustinin, kaloje djathtas.
Shkonin rregullisht në stërvitjet e Tironës për t’i takuar dhe për t’i ndjekur nga afër lojtarët. Fatkeqësisht asokohe fotografitë e futbollistëve ishin një gjë e rrallë, ashtu si edhe aparatet fotografike me filmat bardhë e zi apo me ngjyra. Foton e parë kujtim me një lojtar Beni e ka me Agustin Kolën, një foto e rrallë me ngjyra e vitit 1985. Ndërsa tashti nuk është më problem të kesh një foto me një lojtar, dhe Beni ka varur plot të tilla në muret e kafenesë së vet. Në një nga ndeshjet e derbit me Partizanin për të mos e humbur ndeshjen, duke u shtyrë në radhë me tifozat një hajdut xhepash me vodhi të gjithë rrogën, na tregon. “E lashë sepse kisha hall të hyja në stadium megjithëse u mërzita për lekët që humba, nuk e vrava mendjen fare që ma vodhi,- tregon ai,- normalisht që nuk vjen mirë kur të vjedhin, por në ato momente mendova veç të hyja në stadium për të parë ndeshjen.”
Kur e pyesim, se pse kaq urrejtje tifozësh ndërmjet tyre dhe të Partizanit, ai shprehet se qysh në fillimet e veta në vitin 1947 Partizani u ngrit duke ia marrë lojtarët e mëdhenj Tironës. Ai kujton se si Partizani ka marrë nga Tirona të mëdhenjtë Refik Resmja, Panajot Pano dhe Skënder Halilin. “Ne i urrejmë me të drejtë ata, sepse e kanë dëmtuar Tironën, dhe shpresoj që në këtë derbi të fitojmë kundër Partizanit. Sistemi e ka luftuar Tironën atëherë dhe po e lufton edhe sot. Këtë e them me koshiencë të plotë, urrejtjen që kam për to.” Para se të largohemi e pyesim pse e ka mbiemrin Mirdita dhe ai me shumë humor përgjigjet: “Shkuam në Mirditë pajtuam gjaqet dhe u kthyem…” /tesheshi.com/
