Rasti më i fundit ku djali i një deputeti rezulton horr – nga PS në rastin konkret, por që mund të qe dhe nga kahje të tjera – ka nxjerrë në pah atë çfarë ndodh realisht me staturën morale të të zgjedhurve, qofshin deputetë apo ministra.
Kur nisi debati mbi praninë e krimit në parlament, e ku gishti akuzues u drejtua kah mazhorancës, kreu i saj Rama u mbrojt me kartën zyrtare; tha se ligjërisht të gjithë deputetet rezultonin “ok”. Pra, dëshmia e tyre e penaliteti i nxirrte në rregull. Ndërsa për aspektin moral të tyre, siç dhe u kuptua e po kuptohet me kohën, as që ia ka ndjerë.
Rama, kur është fjala për pasurinë e politikanëve, atë që aludohet se është bërë nën abuzim, kërkon që t’i futet me themeli, duke kaluar në sitë dhe fis e farë, por të njëjtin standart, që nuk ka fare nevojë për ligj, nuk e ka ndjekur me të zgjedhurit e tij.
Rahman Rraja, deputet nga Nikla, në mos kriminel, e ka djalin një horr katundi. Të provuar qartazi. Vetë Rahmani mund të jetë burrë i mirë, siç dhe zona e njeh për të tillë, por ai nuk mund të gjykohet vetëm si individ kur ka një mandat përfaqsues. Sepse ai, me një djalë të tillë që ka pasion kallashin, makinat lluksoze, dhe sillet shtazërisht me një vajzë nën ethet e aventurave delikuente rinore, nuk mund të ketë gojë t’u flasë njerëzve për ligj, shtet, shoqëri me parime.
Ai, menjëerë duhet të dorëzojë mandatin e deputetit dhe të rregullojë më së pari pjellën e vet, para se të merr përsipër të rregullojë Shqipërinë.
Por në vend të kësaj, ai del dhe sqaron anën telenoveleske të kësaj historie, se si vajza xhelozohet nga e dashura tjetër e të birit…dhe këtë e bën me një mungesë dramatike skrupuloziteti, nderi e turpi; hem si deputet, hem si prind e hem si njeri.
Ok, nuk e bën ai, pasi kaq e ka koifiçentin e moralit publik, po si nuk e bëjnë eprorët e tij, Taulant Balla ose Edi Rama në këtë rast! Duhet të jenë këta të cilët duhet t’i heqin mandatin një njeriu që kur nuk arrin të bëjë zap fëmijën e vet, do kontribuoka për Shqipërinë.
Pyetja e thjeshtë: me ç’fytyrë do u dalë njerëzve përpara deputeti Rraja, do u flasë për shtet, ligj, drejtësi kur e ka në shtëpi anti-shtetin, anti-ligjin, anti-drejtësinë?
Ai jo që nuk duhet të jetë më deputet këtej e tutje, por rasti vlen si një leksion për të dyja kahjet e politikës, që kur të listojnë emra për të qenë deputetë, të shohin se nga ç’familje vijnë e ç’familje kanë; të shohin se si kanë jetuar dhe me se kanë jetuar; të shohin se ç’i kanë dhënë shoqërisë dhe se cili është morali i tyre individual.
Rasti i pak viteve më parë i Luiza Xhuvanit ishte po ashtu një leksion. Një aktore e shquar, me jetë bashkëshortore të rregullt duke patur në krah një regjisor po ashtu të shquar, Gjergj Xhuvanin, por që me një fëmijë ters. E qartë për këtë cen të rëndë në jetën familjare, me djalin e dënuar për vrasje, shkon e kandidohet edhe pse statura e saj publike ishte e kufizuar vetëm brenda aktivitetit artistik, pa njohur asnjë kontribut tjetër. Dhe rezultati dihet tashmë. Rasti Xhuvani duhej të kishte shërbyer si një leksion për Ramën në përzgjedhjen e emrave për deputetë; të gërrmonte në jetën e tyre për të parë se ç’cene mund të kishin në sferën e jetës private, por që më pas mund të shndërroheshin në kosto për jetën publike e politike. Rasti i Rahman Rrajës është përgjigja për këtë shkujdesje e pandjeshmëri ndaj moralit të të zgjedhurit.
Kjo pandjeshmëri vijon ende, gjersa deputeti Rraja po vijon të ketë mandat e të hyjë pas asnjë vraje ndëgjegje në zyrat e partisë e parlament.
Ja, kjo është ajo çfarë e penalizon Ballën e Ramën për rastin në fjalë…
P.S. Fotoja e shkrimit, aty ku deputeti Rraja u flet njerëzve në fushatë e në sfond lexohet kauza “Për Shqipërinë që duam”, është ironia më therrëse e kësaj që ka ndodhur. Në kohën që ai do tu ketë folur njerëzve “për Shqipërinë që duam”, i biri ka qenë ndoshta duke shkrehur kallashin për qejf, xhiruar ndonjë gomë, apo rrahur e djegur me cigare të dashurën…/tesheshi.com/
