Me gjasë, kjo është një ndër pamjet më përfaqsuese të batërdisë urbane në Shqipëri.
Kjo “perlë” e vetëvrasjes sonë sociale përgjatë furisë së ndërtimeve, ndodhet në atë që ne e konssiderojmë “kryeqytet të turizmit” shqiptar, Sarandë, por që në fakt është dhe një “kryeqytet” i shëmtisë urbane apo i paginjshmërisë emblematike shqiptare me beton, të pas 90-ës.
E megjithatë, në funksion të turizmit, nuk do ishte keq që të huajve t’u prezantohej edhe kjo “perlë e rrallë” e jona, ky lloj instalacioni me beton prej “artistëve të të gjitha pushteteve”, e denjë për ta çuar në Bienalen e Venecias, me këtë diçiturë: “Çdo art ja fsheh të metat një populli, veç atij arkitektural e urban!”
***
Ka një `97-të shqiptare me po aq mizori sa ajo piramidave financiare, ku për muaj me radhë u shkrehën armët, u shkërmoq shteti, u kriminalizua realiteti, e u humbën qindra jetë njerëzish.
Ajo është “97-ta urbane”, ku jo me muaj por me vite, shqiptari ekzekutoi vendin e tij, e bëri atë sa mundi të frikshëm, stresues, gati të pabanueshëm.
Dhe “armët” e kësaj katrahure, nuk u shkrehën vetëm nga njerëz gdhë, injorantë e banditë, por dhe nga ata me një mal shkollë, politikanë në radhë të parë, zyrtarë administratash, ligjvënës e ligjzbatues, urbanistë e arkitektë, që u shndërruan në varrmihës të vendit ku jetojnë.
Cfarë shihni, është mishërim i kësaj.
E vetmja gjë e papërcaktuar nga kjo pamje, është nëse të detyron të qash apo të qeshësh?! /tesheshi.com/
