“Sa kohë ky njeri drejton Shqipërinë, aq kohë shqiptarët do zbrazin vendin e të parëve. Keqqeverisja e këtij KM që vret shpresat e qytetarëve, është arsyeja për këtë rekord botëror të zi në emigracion. Është koha për të reaguar. Zbrazja e Shqipërisë është akt tradhtie kombëtare!” – Lulzim Basha
Edhe pse brenda një retorike politike rutinore, kreu demokrat Basha denoncoi atë që nuk mund të monohet, e që është një “tërmet” i përditshëm, i llojit social, shoqëror dhe ekonomik: shpopullimi.
Ai publikoi një grafikë dhe një status, duke akuzuar qeverinë për një rekord negativ në të çuarit e shqiptarëve drejt kërkesëspër azil. Grafika, e pa shoqëruar me reference të dhënash, gjithsesi nuk e vë në dyshim atë që realisht po ndodh; pra shpopullimi.
Eshtë i atillë sa, siç Rama mblidhte qeverinë çdo mëngjes në mbledhje të jashtëzakonshme ditët e para të pastërmetit, duhet ta mbledhë dhe tani, pas netëve pagjumë nga ajo çfarë po ndodh më shumë vendin, sidomos në zonat rurale, në qytetet e vogla apo në ato të nivelit të mesëm. Eshtë një shpopullim që ndihet me sy të lirë, e që po asfikson ekonomikisht jetën e qyteteve. Veçon Gjirokastra ndër ato që janë elitë, që, përkundër faktit se duhej të ishte ndër më të preferuarat për shkak edhe të romanticitetit që përcjell, e që duhet të gëlonte dhe si vatër turistike – një lloj Prizreni i Shqipërisë – ndihet se sikur po shkon drejt shuarjes.
Arsyet janë kompekse, e në këtë pikë vlen alibia e qeverisë se ky është një fenomen rajonal dhe më tej. Eshtë e vërtetë se të njëjtën dramë po kalon dhe Kosova, Maqedonia, Serbia, e më tutje, Bullgaria e Rumania, si dhe një sërë vendesh të Europës Qëndrore. Siç shihet, Gjermania po vijon të tregohet e pamëshirshme në thithjen e kapitalit njerëzor të munguara prej saj, duke bërë dhe një krim në këtë pikë.
Por nga ana tjetër, kjo nuk e përligj atë që realisht ndodh në jetën urbane e rurale shqiptare. Veç ca arnimeve estetike të tipit “Rilindje Urbane”, padyshim një gjë e mirë në plan të parë, por dhe në funksion të perspektivës, pak vite pas ezaurimit qytet më qytet të këtij projekti dhe në funksion të rigjenerimit ekonomik, rezultati është katastrofik.
Sot, shumë qendra të banuara në Shqipëri, edhe pse estetikisht shumë më mirë se sa dje, madje mrekullisht më mirë, dalëngadalë po shkojnë drejt shkretimit të plotë, duke e lënë “Rilindjen Urbane” krejt të vetmuar dhe të ndalur plotësisht si motor zhvillimi. Kjo, sepse në 7 vite qeverisje, Rama dhe ekipi i tij nuk kanë mundur të fusin në kontekste zhvillimi, në kontekste motivimi ekonomik, shumë qytete të cilave me kohë u ka rënë ky kontekst që me rënien e komunizmit, e që deri më tani kanë ekzistuar për inerci për të ardhur në pikën e konsumimit total.
Shtoi kësaj dhe një pakësim viti pas viti të parasë në xhepa, ku nga njëra anë ka një ngecje të të ardhurave të brendshme, me një biznes krejt të demoralizuar, e nga ana tjetër emigracioni nuk sjell më, edhe për shkak të ndryshimit të brezave, e me to, edhe ato të konteksteve familjare e shoqërore, të ardhura si dikur.
Më mirë më shumë para në xhepa për konsum e një rrugë a shesh i pashtruar, se e kundërta. Më idealja do ishte të shkonin të dy paralelisht, e Rama ka dështuar të bëjë këtë. E tani, ajo çfarë po ndodh në terren është vërtet dramatike. Në këtë pikë, opozita e zërat e saj kanë të drejtë të ngrejnë alarmin, edhe në e patçin, siç dhe e kanë, për konsum politik.
Por kur vjen puna te shpresa, këtu përgjegjësia ndahet përgjysëm mes qeverisjes dhe opozitës. Madje madje, kjo e dyta ngarkohet pak më shumë. Në raport me pritshmëritë, asnjë qeverisje, sidomos në kushtet shqiptare, s’ka gjasë të ndjellë shpresë apo të mbajë shpresën gjallë, edhe sikur të raskapitet ditë e natë për njerëzit, siç dhe Rama pretendon. Ajo është e dënuar të zhgënjejë.
Shpresa si ndjesi e përjetim politik, lidhet gjithnjë me opozitën e jo me qeverisjen. Në demokraci, opozita është dhe mishërim i shpresës. E që këtu buron dhe akuza më e fortë për Bashën dhe partinë e tij. Prej tyre artikulohet fort mungesa e shpresës, pa e kuptuar të qënit në pozicion boomerang në këtë rast.
Pashpresa vjen sepse janë ata që s’ndjellin shpresë! /tesheshi.com/
