Qëndrimi kundërshtues i Presidentit të Republikës Ilir Meta ndaj qeverisë për çështjen e Jerusalemit, është sinjali i tretë i fortë që ai i dërgon Edi Ramës.
Sinjal, i cili flet në mënyrë të qartë, se edhe për 4 vitet që vijojnë ,do të kemi një presidencë të ngjashme me atë të Bujar Nishanit në raport me qeverinë.
Veprimi i parë ishte mos dekretimi i Helidon Bendos në postin e kreut të SHISH-it, më pas kthimi i ligjit për tarifat gjyqësore dhe e treta ishte deklarata e sotme për çështjen “Jerusalemi”.
Pra dy institucionet më kryesore të shtetit, jo vetëm që pritet të kenë qëndrime të ndryshme shpesh, dhe për probleme të rëndësishme, por ka shumë gjasa që të kthehen në “llogore” politike që luftojnë ndaj njëri tjetrit.
Situata aktuale e Ilir Metës, jo vetëm ngjan me atë të Nishanit, por presidenti aktual ofron një panoramë edhe më të polarizuar.
Ish-kreu i shtetit Bujar Nishani, i cili vinte në Presidencë si anëtar kryesie i PD-së, mbajti hapur disa herë qëndrime pro opozitës, sa edhe krijoi një precedent në mandatin e tij.
Por, prerogativat e Ilir Metës, janë edhe për ta parakaluar pozicionin dhe precedentin e Nishanit.
Kjo, jo vetëm se Meta pak javë pasi u zgjodh President, e sulmoi ashpër Edi Ramën në fushatën zgjedhore, por edhe prej lidhjes shumë të fortë që ka me LSI-në, nga e cila është ndarë formalisht.
Ilir Meta, pas zgjedhjeve hoqi Petrit vasilin nga posti i kryetarit, duke e zëvendësuar me bashkëshorten e tij, Monika Kryemadhi, sinjal ky i qartë se lidhjet e tij me LSI-në janë më shumë se të afërta.
Pra janë familjare në plot kuptimin e kësaj fjale.
Sado që formalisht, as gruaja e Ilir Metës nuk shkel në Presidencë, e as Presidenti nuk shkon në LSI, dhe përpos “mërive” që Kryemadhi shfaq publikisht ndaj bashkëshorit të saj, simbolika e një lidhjeje të ngushtë mes Presidentit dhe LSI-së është perceptuar si e tillë nga njerëzit, pasi e tillë është.
Edhe përplasja e sotme për Jeruzalemin, që ndodhi pak ditë pasi kreu i LSI-së lëshoi çizmet në drejtim të Ramës, nuk është veçse një sinjal që kjo është vetëm fillimi i një “batareje” të gjatë mes Presidencës dhe qeverisë.
Pas një qetësie tre mujore, e cila nisi me dekretimin “tak-fak” dhe shtrëngimin e duarve përpara kamerave, madje kur u duk se ka një “dashuri” të re në horizont, Ilir Meta nisi që me rastin e Visho Ajazit të tregonte “dhëmbët institucionalë” ndaj rivalit të tij politik.
Presidenti i Republikës, ka mjaft diapazon për ta mos lënë rehat Edi Ramën.
Që nga mos dekretimi i ligjeve, e deri te mos emërimi i ambasadorëve.
Lufta sapo ka filluar. Duhet të përgatitemi madje edhe për seritë e betejës së analistëve nëpër panele të zgjedhur sipas “llogoreve” që i përgasin.
Llogore që do të “derdhin zjarr” deri në një kohë të gjatë. Ndoshta deri kur të hyjë në rrjet “peshkaqeni” i parë. i cili pritet të trondisë në mënyrë të pakthyeshme rrjedhën e klasës politike shqiptare…
/tesheshi.com/
