Boris Mintz është një nga biznesmenët e paktë rusë që ka arritur të kundërshtojë hapur luftën në Ukrainë dhe presidentin rus Putin.
Shumica e biznesmenëve, manjatëve dhe oligarkëve të fuqishëm të Rusisë e kanë mbajtur gojën mbyllur për luftën në Ukrainë pasi Kremlini ka një histori të njohur të goditjes së atyre pak disidentëve.
Mintz, sipas intervistës së tij të fundit me BBC, theksoi se “kushdo që kritikon Putinin padyshim duhet të shqetësohet për sigurinë e tij personale. Megjithatë, unë nuk do të jetoj në një strehë, siç bën Putini”.
Biznesmeni 64-vjeçar, i cili e bëri pasurinë e tij përmes investimit O1 Group, të cilin e themeloi në 2003 dhe e shiti në 2018, nënvizoi se “ndëshkimi klasik i biznesmenëve që flasin kundër qeverisë ruse është krijimi i një krimineli të rremë me çështje kundër aktiviteteve të tyre afariste. Çdo biznesmen që mbetet i pavarur nga Putini dhe financon kampet politike rivale ose mbështet marshimet e protestës, konsiderohet automatikisht si armik i shtetit”.
Burgimi i pashmangshëm
Është një situatë që Mintz e ka përjetuar më parë. Pasi kundërshtoi publikisht aneksimin e Krimesë në vitin 2014, ai u detyrua të largohej nga vendi për në Britani pas vrasjes së politikanit liberal rus dhe rivalit të Putinit, Boris Nemtsov.
Dy vjet më vonë, firma e investimeve O1 Group “ra në konflikt të hapur me bankën qendrore të Rusisë”, sipas Mintz. “Kur fillon kjo lloj situate në Rusi, është e qartë se biznesmeni duhet të largohet nga vendi.”
Prandaj, opsioni më i mirë, sipas tij, është “vetë-mërgimi si mjet proteste për të shmangur burgimin përndryshe të pashmangshëm”. Mintz i referohet rastit të Mikhail Khodorkovsky-t, i cili dikur ishte rus më i pasur, por e gjeti veten të burgosur për një dekadë për shkak të kundërshtimit të tij politik ndaj Putinit.
Duhet të theksohet se dy nga oligarkët kryesorë të Rusisë, Michael Friedman dhe Oleg Deripaska, nuk e kritikuan Putinin kur folën hapur kundër pushtimit të Ukrainës. Friedman theksoi se çdo kritikë ndaj Putinit do të rrezikonte sigurinë e tij personale dhe sigurinë e punonjësve të tij.
Mintz, megjithatë, ka gjetur një aleat te manjati rus Oleg Tinkoff, themeluesi i Tinkoff Bank dhe ish-pronar i ekipit të çiklizmit Tinkoff-Saxo.
Ai u shkarkua menjëherë
Mintz u takua për herë të parë me Putinin në vitet 1990, por foli me të për herë të parë më 2 janar 2000, dy ditë pasi ai mori detyrën si president. Mintz, i cili punoi për qeverinë e Jelcinit, i prezantoi Putinit idetë e tij për reformat në vend: “Ai më dëgjoi pa koment dhe pa mosmarrëveshje. Të nesërmen më pushoi nga puna”.
Biznesmeni rus nuk është sanksionuar nga qeveria britanike, pavarësisht se ai ishte në “listën amerikane të Putinit” me 210 emra, nga të cilët 114 ishin biznesmenë apo persona me marrëdhënie personale me Kremlinin.
Pjesa e mbetur prej 96, ku përfshihej Mintz, përbëhet thjesht nga oligarkë me një pasuri personale prej më shumë se 1 miliard dollarë.
Ai vetë nuk e pranon karakterizimin e një oligarku: “Jo të gjithë biznesmenët janë miqtë e Putinit dhe jo të gjithë rusët e pasur janë oligarkë. Rusia nuk është vetëm një fushë e madhe nafte dhe alumini. Është një vend me 140 milionë banorë me nevoja të ngjashme me qytetarët e pjesës tjetër të botës”. /tesheshi.com/
