Nga Vepror Hasani
Nuse me piano në pajë?! Nuk ishte e lehtë. Plakat do të mbeteshin të shastisura kur ta shihnin. Burrat nuk do ta kishin të lehtë për ta pranuar. Për shumë njerëz do të ishte çudi. Bukuria e nuses do të harrohej e do të flitej vetëm për pianon. Nusja do të dukej sikur kishte zbritur nga një planet tjetër. Por jo për të gjithë ishte kështu. Edhe në vitin 1909 risitë në emër të një kulture të re, deri diku imitative, kishin zënë vend në familjet shqiptare. Këtë gjë tregon edhe martesa e Shahin bej Kolonjës me bijën e Naim Frashërit.
Sipas studiuesve Alfred dhe Neki Frashëri, Naimi u martua me Hatixhenë (Hatçenë) pas vdekjes së vëllait, Sherifit. Pati dy vajza: Nerqezen, e cila vdiq e vogël më 1881, dhe Nevrezen (1880-1916), e cila u martua me Shahin Teki Kolonjën, deputet në Parlamentin e xhonturqve, 1908 dhe gazetar. Nga kjo martesë patën një vajzë – Naimen, e cila u martua me farmacistin Xhelal Rusi. Naim Frashëri adoptoi edhe Hasien, vajzën e Sherifit.
Megjithatë le të ndalemi te dasma e Shahin bej Kolonjës, ku morën pjesë shumë mëmëdhetarë. Dasma u lajmërua edhe nga shtypi i kohës.
“Me gëzim të madh lajmërojmë martesën e të dashurit tonë Shahin bej Kolonja me vajzën e të pavdekurit mëmëdhetar e vjershëtor Naim bej Frashëri. Nga thelbi i zemrës i urojmë kësaj pale të çkëlqyer trashëgim, jetë të gjatë e fatbardhësi. Për së shpejti z. Shahin bej do të shëtitnjë gjithë sanxhakun e Korçës për të mësuar nevojat e vendit”.
(Lidhja ortodokse, e hënë 31 gusht 1909)
Dasma u bë në Stamboll me sazet e Lesovikut. Dasmorët qëndruan deri në mesnatë, ashtu siç dinë të festojnë shqiptarët. Naimi martonte vajzën e tij me një patriot të madh si Shahin Kolonjën. Vajza e parë, Nerqezja, e cila u nda na jeta pa mbushur tre vjeç, mbeti brengë e madhe për të. Kjo ishte dhe arsyeja që i kushtoi një poezi dhimbjeje: “Mjeri unë, vaj moj bijë, mjeri unë!/ Moj e dashur, moj e ëmbla aq shumë!/ Pa ty mbeta, pa ty mbeta, moj me lotë!/ U shkretofsh o qiell, moj zuzarja Rrotë!” Ndërsa dasma nuk mbeti jashtë vëmendjes së shtypit:
“Në dasmën të z. Shahin bej Kolonja, deputet i Korçës, muarr anë (pjesë) më shumë mëmdhetarë nga të cilët nëmërojmë z. Aleksandër bej Bonati, Bajo e Çirçiz Topulli, Çemab bej Frashëri, Çako advokat, Murat bej Toptani, Ali bej, Mehmet bej Frashëri, Musa bej Gorça, Mihal Grameno e shumë të tjerë, të cilëve na shpëtojnë (harrojmë) emrat. Në tryezë që ishte shtruar në kopësht Çuçuk Moda në Kadi-Qoj, mbajti një fjalë të bukur direktori ynë (drejtori i gazetës “Lidhja ortodokse”), duke rrëfyer gëzimin që do të ndjejnë gjithë kombi shqiptar për këtë martesë, e cila bashkon dy zemrat e dy fëmijë (dy familjeve) të dashura të Shqipërisë. Sazet e Leskovikut bënë dasmorët gjer në mes të natës të harrojnë që ndodhen në Stamboll e të pandehin që janë në të bukurën Shqipëri. I lutemi Zotit të madh që t’u falë gjithë lumturinë e dheut”
(Lidhja ortodokse, e hënë 31 gusht 1909
Nevrezi lindi në Stamboll, shkruajnë Alfred dhe Neki Frashëri Ishte me kulturë, dinte frëngjisht dhe arabisht, njihte jo vetëm kulturën e Turqisë por edhe të Europës. Luante edhe në piano.
Mirëpo kjo piano u bë shkak për ndarjen e saj nga martesa e parë. Nevrezi fillimisht u martua me Xhafer Luarasin në fshatin Luaras të Kolonjës. Por kur plakat e fshatit panë pianon mbetën të çuditura dhe nuk u besonin dot syve. Ç’të ishte vallë kjo nuse me piano në pajë?! Martesa zgjati vetëm tre muaj. Nga martesa me Shahin bej Kolonjën pati një vajzë, të cilën e quajtën Naime. /tesheshi.com/
