Agron Gjekmarkaj, në përpjekjen e tij të mundimshme për të qenë politikan, pasi për Jozefina Topallin nuk do mund të jetë kurrë i tillë, i ka kushtuar dhe “dy gisht” status një vendimi të fundit gjyqësor mbi Berishën, i cili vendosi për “detyrim paraqitje” dy herë në muaj mbi njeriun që udhëheq PD-në, në kuadër të dosjes “Partizani”. Pra, ndryshe nga “arresti në shtëpi” që zgjati afro një vit, Berisha tashmë duhet të paraqitet vetë para hetuesve të SPAK-ut.
Për këtë, Gjekmarkaj reagon në pak rreshta dhe me padinjitet gjuhësor për shkak të gabimeve të trasha drejtshkrimore, edhe pse vjen nga gjuhësia dhe tenton të jetë lëvrues cilësor i shqipes: “Një tjetër vendim absurd i Gjykatës së Posaçme ndaj Sali Berishës. Një përpjekje e pafshehur për tu( duhet me apostrof: t’u) bërë krah dhe bllok i vetëm me mazhorancën për zgjedhjet e ardhshme! Shqiptarët do të dinë ti(duhet me apostrof: t’i) japin përgjigje me 11 Maj kësaj sfide. Historia bashkëkohore ka dëshmuar që fitimi i betejave për Sali Berishën është thjeshtë çështje kohë(kohe)!”
Pra, përveç një deklaratë pa pikë elegance gjyhësore, as dhuntie politike, e cila ka si prolog një servilizëm të rëndomtë, ajo ka dhe gabime të pafalshme për një profesor të Gjuhë-Letërsisë.
Kështu, Gjekmarkaj çalon rëndë dhe në lëmën ku pretendon të jetë kompetent.
Ndërsa politikisht, ai është i detyruar të sqarojë publikun se pse shkeli kaq haptazi përbetimet e tij publike për mosbashkëpunim me Berishën, duke mbërritur deri në pikën sa të kërcejë valle nën avuj alkooli(nuk ka si shpjegohet ndryshe vetëm se me gota të rrëkëllyera ajo shfaqje e shëmtuar fogurash të PD-së në një zijafet për Vitin e Ri) nën sfondin e një kënge folklorike me motive tropojane për Berishën. /tesheshi.com/
