Javier Milei nuk është një person me tone të moderuara: në mitingjet parazgjedhore, ky 52-vjeçar i vetëshpallur “anarko-kapitalist” kërcënon të hedhë në erë Bankën Qendrore të Argjentinës, të zëvendësojë peson, monedhën kombëtare, me dollarin, si dhe të mbyllë shumicën e ministrive, veçanërisht ato që lidhen me konceptin e shtetit të mirëqenies.
Duke artikuluar këto kërcënime, Milea tund një sharrë elektrike, simbol i “prerjeve” të përfitimeve sociale që ajo po përgatit.
Në raundin e parë të zgjedhjeve presidenciale, që do të mbahet të dielën, më 22 tetor, Milei ka shansin të dalë fitues. Edhe pse presidenti ndoshta nuk do të vendoset në raundin e parë, gjithnjë e më shumë janë ata që besojnë se një muaj më vonë, në raundin e dytë më 19 nëntor, Milei do të dalë fitues. Se çfarë do të pasojë më pas, askush nuk guxon të parashikojë.
Megjithëse Argjentina, një nga vendet ekonomikisht më të fuqishme në botë njëqind vjet më parë, ka përjetuar shumë rënie dhe disa ngritje në dekadat e fundit, pavarësisht inflacionit dhe borxhit të jashtëm të madh, ajo është disi e qëndrueshme dhe e sigurt, pa trazira në rrugë.
Javier Milei mund ta kthejë atë kryesisht me retorikën e tij nxitëse dhe premtimin për të liberalizuar plotësisht pronësinë e armëve.
Ajo që do të bëjnë masat, të cilat tani e festojnë me furi dhe që do të jenë të parat që do të ndjejnë mbi shpinë shkurtimet sociale dhe privatizimin e shëndetësisë dhe arsimit, nëse Milei i përmbush realisht premtimet e tij, është ajo që kanë frikë shumë. Kujtimet e kaosit dhe vdekjes që solli diktatura ushtarake nga viti 1976 deri në 1983 janë ende të freskëta.
Dollari si shpëtim?
Ndërkohë, ekonomisti i diplomuar dhe kandidati i partisë La Libertad Avanza (Liria shkon përpara) premton rimëkëmbjen ekonomike në mitingjet parazgjedhore. Baza e reformës së tij: futja e dollarit, heqja e programeve sociale dhe privatizimi i institucioneve shtetërore në shëndetësi dhe arsim. “Më jepni 20 vjet dhe do të bëhemi si Gjermania. Më jepni 35 dhe do të bëhemi si SHBA”, thotë Milei.
Ai, si paraardhësit e tij populistë si Donald Trump apo Jair Bolsonaro, shënon sukses jo sepse ofron zgjidhje të qëndrueshme, por sepse përdor zhgënjimin e votuesve me strukturat aktuale politike, “elitat” siç i pëlqen t’i quajë. Dhe pakënaqësia me strukturat aktuale politike në Argjentinë është e madhe.
I dashur nga të rinjtë, i urryer nga Papa Françesku
Javier Milei është veçanërisht i popullarizuar me votuesit e rinj (në Argjentinë, e drejta për të votuar fitohet në moshën 16-vjeçare), pavarësisht nga fakti se ai mbron pikëpamjet joliberale si heqja e të drejtave të abortit dhe mohimi i ndryshimeve klimatike. Shumë votues të rinj kanë lindur dhe janë rritur në kaosin ekonomik për të cilin ata fajësojnë elitën politike në pushtet.
Shumë prej tyre nuk shohin të ardhme në një vend me inflacion të përjetshëm dhe kaos ekonomik. Megjithëse shumë argjentinas, për shkak të origjinës së tyre spanjolle ose italiane, mund të marrin lehtësisht një pasaportë të BE-së, emigrimi në Evropën e largët nuk është një hap i lehtë dhe shumica preferojnë të qëndrojnë në vend.
Papa Françeskun ai e quan rregullisht komunist. Ndaj ky i fundit u bëri thirrje argjentinasve që të mos besojnë “kllounin mesianik” që dëshiron të shkatërrojë edhe shtetin e vogël social që është shpëtimi i vetëm për të gjithë, përveç numrit të të varfërve në këtë vend dikur të fuqishëm ekonomikisht. /tesheshi.com/
