Lista që Lulzim Basha u ofroi shqiptarëve si skuadër përfaqësuese e partisë së dytë në vend kishte një emërues të përbashkët: fshirjen e të gjithë emrave që kanë qenë zëri ndryshe në 4-vjeçarin e tij si lider opozitë dhe vazhdim i linjës së ndjekur për shkrirjen e të gjitha strukturave themeluese.
Sot në Partinë Demokratike nuk ka asnjë “shtyllë” që përfaqëson historinë politike të kësaj partie, përveç “liderit makzimus” Sali Berisha.
Largimi i Jozefina Topallit, Majlinda Bregut, Astrit Patozit, Ridvan Bodes, Arben Imamit etj., pasi Genc Ruli u largua vetë, nuk janë thjesht një largim i së vjetrës dhe ardhjes së një të reje që promovohet.
Pasi nëse do të shohim listat në të nuk ekziston baza e koordinatorëve që Lulzim Basha vuri në Partinë Demokratike sapo mori kreun e selisë blu.
Bie në sy se në të mungojnë emra si Nevila Xhindi apo Reila Bozdo që shiheshin në publik si fytyra e re e PD-së, me qasje përtej militancës dhe ç’është më e rëndësishmja i dhanë një zë jo të ashpër opozitës por me alternativë dhe argumente.
Në listat e tij Basha ka vendosur vetëm ata njerëz që kanë ligjëruar vetëm për strategjinë personale dhe që kanë lobuar pikërisht për axhendën e tij dhe jo që kanë elaboruar një vizion politik të së djathtës shqiptare.
Nga e ashtuquajtura “garda e vjetër” janë ruajtur emra që nuk kanë dhënë një profil intelektual por një qasje të ashpër dhe përplasëse në fjalimet e tyre në Parlament.
Përfaqësues të kësaj garde janë: Edi Paloka, Flamur Noka, Gent Strazimiri dhe natyrisht Arben Ristani, të cilët në tribunën e Kuvendit kanë lëshuar akuza, sharje e ofendime pa fund.
I vetmi emër që bie në sy është natyrisht Enkelejd Alibeaj, një jurist i dorës së parë, intelektual dhe racional në ligjërim, i cili garoi për kryetar të bashkisë së Fierit dhe mori goxha vota.
Vendosja e tij në listë si kreu i qarkut Fier është realisht vlera më e rëndësishme e skuadrës përfaqësues së PD-së.
Nëse i bëjmë një krahasim me atë që Edi Rama bëri kur mori drejtimin e PS-së, shikojmë se kemi një ndryshim themelor.
Kjo pasi Rama edhe pse rinovoi totalisht listën përfaqësuese në zgjedhjet e vitit 2009 dhe 2013, u ruajt pjesa historike e PS-së që përfaqësohej nga Gramoz Ruçi, Namik Dokle, Arta Dade, Fatmir Xhafa, Ermelinda Meksi etj.
Edhe nëse rrugës pati largime si ai i Arben Malajt apo Arben Isarajt u rithirrën Musa Ulqini, Anastas Angjeli etj., duke ruajtur një ekuilibër.
Po pse Basha e pastroi listën nga të gjithë themeluesit e Partisë Demokratike? Sepse në këtë përfaqësim përveç Sali Berishës dhe Preç Zogajt, nuk ka asnjë anëtar kryesie të PD-së së parë të vitit 1990.
Berisha e Zogaj gjithsesi janë përkrahës të flaktë të Bashës.
Kryetari i PD-së i ka hapur rrugë kështu jo thjesht themelimit të një PD-je totalisht të tij, por heqjen e çdo risku që rezultati që mund të marrë në zgjedhjet e 25 qershorit të krijojë probleme për karrigen e kryetarit të Partisë Demokratike.
Basha siç duket nuk ka zgjedhurr skuadrën që do t’i sigurojë më shumë vota, por që do t’i japë më pak vota kundër në Këshillin e Ardhshëm Kombëtar pas zgjedhjeve të 25 qershorit, apo votimeve të reja për kryetarin e Partisë Demokratike.
Po kush do të jetë rivali i Bashës nëse ky i fundit nuk arrin të bëhet kryeministër i vendit, në selinë blu.
Në listën e miratuar mbrëmë, duket se nuk ka të tillë… /tesheshi.com/
