Ukrainasja Irina Vorobyova, 54 vjeçe, mbeti e pastrehë pas sulmit të Rusisë në Ukrainë më 24 shkurt dhe Vitin e Ri do ta presë në një strehë pa energji elektrike dhe ngrohje.
Gjatë shkatërrimit të luftës, shumë civilë ukrainas mbetën pa shtëpitë e tyre. Kështu, shumë ukrainas gjetën shpëtimin nga i ftohti, shiu dhe bora në bodrumet e shtëpive të shkatërruara dhe marrin ushqim nga organizatat humanitare.
Për t’u mbrojtur nga i ftohti, ata janë të detyruar të qëndrojnë vazhdimisht me pallto dimërore ose të mbuluar me batanije dhe e vetmja dëshirë e shumicës së ukrainasve është të presin ditën kur do të kthehen në shtëpitë e tyre të ngrohta.
“Kjo nuk është jetë, kjo është mbijetesë”
Irina Vorobyova, e cila jeton prej muajsh në bodrumin e një apartamenti të shkatërruar dhe të djegur në qytetin e Horenka, rajoni i Kievit, me gjithë vështirësitë që po has, është një person që ka vështirësi në lëvizje. Ajo ka folur për AA për fatin e vështirë që ka pasur.
Ai vëren se pranë rajonit ku jeton janë qytetet Bucha, Irpin dhe Gostomel, qytete që pësuan shkatërrime të mëdha gjatë luftës.
“Nga predha që goditi banesën time në katin e katërt, shtëpia më është djegur plotësisht. Në krahasim me shtëpinë time të djegur, kushtet këtu (në bunker) janë më të mira. Shtëpia ime nuk ka as dritare dhe as dyer. Muret janë shembur Unë jetoj vetëm”, tha Vorobyova.
Ajo tregoi se si në fillim të vitit 2022 ra dhe theu ijën dhe se nuk mund të ecë pa mjete ndihmëse, mund të bëjë vetëm një numër të kufizuar hapash brenda strehës, gjë që e bën jetën e saj edhe më të vështirë.
“Lufta filloi më 24 shkurt. Unë rashë dhe u lëndova tre ditë para se të fillonte lufta. Më dërguan në spital vetëm më 5 mars, dhe më 14 maj u lirova nga spitali dhe jetoj ende këtu,” tha Vorobyova.
Ajo jeton në një strehë joformale me qenin e saj, pa energji elektrike dhe ngrohje dhe merr një vakt të nxehtë në ditë.
“Unë mund të eci në mënyrë të kufizuar falë ndihmës. Në verë ishte më e lehtë të jetoja sepse dilja jashtë, por tani është dimër dhe është e rrezikshme, nuk mund të dal. Kam frikë se do të bie përsëri. Fqinjët e mi jetojnë këtu të cilët janë gjithashtu të pastrehë si unë. Ata më ndihmojnë. Kjo nuk është jetë, është më shumë një përpjekje për të mbijetuar”, tha Vorobyova.
Duke vënë në dukje se Viti i Ri po afron, Vorobyova tha se do të jetë vetëm një natë tjetër në të cilën ajo do të presë në kushte të vështira që vullnetarët t’i sjellin një vakt të nxehtë.
Jeta nuk mund të kthehet në normalitet derisa të përfundojë lufta
Ajo tha se ëndërron që lufta të përfundojë vitin e ardhshëm, por parashikon se lufta do të vazhdojë edhe për një kohë, të paktën sipas zhvillimeve aktuale.
“Asgjë nuk mund të kthehet në normalitet derisa lufta të përfundojë,” theksoi Vorobyova.
Duke vënë në dukje se sulmet ruse ndaj vendit të saj vazhdojnë, Vorobyova tha:
“Duhet të jemi shumë të kujdesshëm. Është shumë herët për t’u çlodhur.” /tesheshi.com/
